Tuesday, June 29, 2010

ബ്ലോഗിംഗ്...ബ്ലോഗിംഗ്

ബ്ലോഗ് തുടങ്ങിയിട്ട് നാലു വര്‍ഷത്തിനു മേലായി. ഇത് ഒരു ബ്ലോഗ്-എഴുത്തു ജീവിതാവലോകനം..

അല്ലറ ചില്ലറ വായനയും, പിന്നെ അമ്മയുടേയും സ്‌ക്കൂളിലെ സിസ്റ്ററിന്റേയും പ്രോത്സാഹനത്തില്‍ എഴുത്തുമുണ്ടായിരുന്നു കുഞ്ഞന്നാളില്‍. സ്‌കൂള്‍കാലത്ത് എഴുത്തിന് സമ്മാനങ്ങള്‍, റേഡിയോവില്‍ കവിത അങ്ങനെയങ്ങനെ. പിന്നീട് പഠന-ജോലി-ജീവിത തിരമാലകളില്‍ മുങ്ങിപ്പൊങ്ങിയപ്പോള്‍ എഴുത്ത് തീരെ നിന്നു പോയി. ഏറെക്കാലത്തിനു ശേഷം പലതും നോട്ടുബുക്കില്‍ കുറിച്ചു വച്ചു, ഒന്നും മുഴുവനാക്കിയില്ല. കാരണം , പല പ്രാവശ്യം എഴുതുക, വെട്ടിത്തിരുത്തുക, വീണ്ടും എഴുതുക തുടങ്ങിയവയൊന്നും പ്രായോഗികമല്ലായിരുന്നു, അതിനുള്ള ക്ഷമയുമില്ലായിരുന്നു .

ഒരു നാള്‍ ബ്ലോഗ് തുടങ്ങി, വളരെ ആശങ്കയോടെ, പേടിയോടെ, ഇംഗ്ലീഷില്‍ . ഏറെ ഇഷ്ടപ്പെട്ട വ്യക്തിത്വങ്ങളും പേരുകളുമായിരുന്നു മൈത്രേയിയും ഗാര്‍ഗ്ഗിയും. ഭൂലോക ജീവിതത്തില്‍ കിട്ടാതിരുന്ന ആ പേരുകളിലൊന്ന് ബൂലോക ജീവിതത്തിനു സ്വീകരിച്ചു. എന്തൊക്കയോ എഴുതി. കുറച്ചു പേര്‍ കമന്റിട്ടു ബൂലോകത്തു സ്വാഗതമരുളി. അതില്‍ ചിലരെ പിന്നെ നോക്കിയപ്പോള്‍ കണ്ടില്ല, മറ്റു ചിലര്‍ ബ്ലോഗ് പേരും മറ്റും മാറ്റിയിരിക്കുന്നു. ബാലിശം എന്നു തോന്നിയപ്പോള്‍ 'അതെല്ലാമങ്ങു മറന്നേയ്ക്കൂ' എന്ന് മൈത്രേയിയിലെ പഴയ പല പോസ്റ്റുകളും ഞാനും പിന്നീട് നീക്കം ചെയ്തു. എനിക്ക് നല്ലൊരു വീട്ടുസഹായിയെ കിട്ടിയിരുന്നെങ്കില്‍ ഞാന്‍ വല്യൊരു എഴുത്തുകാരിയായനേ എന്നും മറ്റുമായിരുന്നേ അന്നെഴുതി വിട്ടിരുന്നത് . പിന്നെ അതെങ്ങനെ കളയാതിരിക്കും?

എല്ലാവര്‍ക്കും വായിക്കാനാവുന്ന ഒരു തുറന്ന ഡയറി എന്നേ ബ്ലോഗിനെപ്പറ്റി അന്നു കരുതിയുള്ളു. അത് സ്വന്തം രചനകളുടെ പ്രസിദ്ധീകരണശാലയാക്കാം എന്ന സാദ്ധ്യതയൊന്നും അന്ന് ശ്രദ്ധിച്ചില്ല, അല്ലെങ്കില്‍ ശ്രദ്ധിക്കാന്‍ മെനക്കെട്ടില്ല. വളരെ കാഷ്വല്‍ ആയ, ലാഘവമായ ഒരു സമീപനം. ഇപ്പോള്‍ വല്യമ്മായിയും ഗൗരീനാഥനും മറ്റും അമ്മയ്ക്ക് പ്രണാമം അര്‍പ്പിച്ച് ബ്ലോഗു തുടങ്ങിയതു കണ്ടപ്പോഴാണ് എന്റെ ഗുരുത്വദോഷം ശരിക്കും അങ്ങോട്ടു പിടി കിട്ടിയത്. ആ പോട്ടെ, പോയ ബുദ്ധി ഇനി ആന പിടിച്ചാലും കിട്ടില്ലല്ലോ. ഞാനൊരു എഴുത്തുകാരിയാകണമെന്ന് ആഗ്രഹിച്ച, അറിവിലും എഴുത്തിലും എന്നെക്കാള്‍ എത്രയോ പടി ഉയരെ നില്‍ക്കുന്ന അമ്മയുടെ രചനകള്‍ പുസ്തകമാക്കി ഗുരുത്വദോഷത്തിനു പരിഹാരം ചെയ്യും എന്നൊരു തീരുമാനവും എടുത്തിട്ടുണ്ട് ഞാന്‍.

അങ്ങനെയിരിക്കെ ഒരു സുഹൃത്ത് 'ടൈപ്പിറ്റ് ' മെയില്‍ ചെയ്തു തന്നു . അതായിരുന്നു എന്റെ എഴുത്തു ജീവിതത്തിലെ ഒന്നാം വഴിത്തിരിവ്. എഴുത്തിന്റെ വലിയൊരു ലോകം, ടൈപ്പിറ്റ് എനിക്കു മുന്നില്‍ തുറന്നിട്ടു. ഇംഗ്ലീഷ് കീബോര്‍ഡ് ഇപ്പോഴും മുഴുവന്‍ കാണാതെയറിയില്ല, പക്ഷേ മലയാളം കീസ്റ്റ്രോക്‌സ് വളരെ വേഗം ഹൃദിസ്ഥമാക്കി. ഓരോ പ്രാവശ്യവും മലയാളം അക്ഷര ലേ ഔട്ട് എടുത്തു നോക്കാനാവില്ല എന്ന പ്രായോഗികത മനസ്സ് അംഗീകരിച്ചതാവാം അതിനു കാരണം. സമയം കിട്ടുമ്പോഴൊക്കെ എഴുതി. ചില ലേഖനങ്ങള്‍ അച്ചടിച്ചുവന്നു. പക്ഷേ അപ്പോഴും കഥാ-കവിതാ സാഹസത്തിനു മുതിര്‍ന്നില്ല.

പിന്നീട് മലയാള ബൂലോക ബൈബിള്‍ ആയ അപ്പുവിന്റെ ആദ്യാക്ഷരി വഴി മലയാളം ബ്ലോഗിംഗ് മനസ്സിലാക്കി, ആവേശത്തോടെ ചാടി വീണ് എഴുത്തും തുടങ്ങി. അതാണ് രണ്ടാം വഴിത്തിരിവ്. പക്ഷേ അപ്പോള്‍ ടൈപ്പിറ്റില്‍ നിന്ന് JPEG ആയാണ് ഇട്ടത്. അതില്‍ അത്ര തൃപ്തി പോരായിരുന്നു. പിന്നെ വരമൊഴിയിലായി പ്രയോഗങ്ങള്‍. അങ്ങനെ പഴയ രചനകളുള്‍പ്പടെ തോന്നുന്നതെല്ലാം പോസ്റ്റാക്കി. കുട്ടിക്കാല രചനകള്‍ കണ്ട് ദൈവേ, ഇതൊക്കെ ഞാനെഴുതിയതു തന്നെയോ എന്ന് ഞാന്‍ തന്നെ അന്തം വിടുകയും ചെയ്തു.

കുറച്ചു പേര്‍ അഭിപ്രായങ്ങളിട്ട് സ്‌നേഹം വിതറി എന്നെ സഹബ്ലോഗറായി അംഗീകരിച്ചു. അത് നന്നായി ആസ്വദിച്ചു. മറ്റുള്ളവരുടെ കഥകളും കവിതകളുമെല്ലാം വായിച്ചു. അപ്പോള്‍ എനിക്കും സാധിക്കും എഴുതാന്‍ എന്നൊരു ആത്മവിശ്വാസം കൈ വന്നു. പക്ഷേ ,മലയാളം മലയാളത്തില്‍ തന്നെ ടൈപ്പു ചെയ്യാന്‍ അറിയാമായിട്ടും അത് ഉപയോഗിക്കാനാകുന്നില്ലല്ലോ എന്ന സങ്കടം അപ്പോഴും ബാക്കി നിന്നു. അപ്പോഴാണ് ടൈപ്പിറ്റ് ഞാന്‍ നവീകരിച്ചത്, അപ്‌ഗ്രേഡു ചെയ്തത് . നേരത്തേ എന്തേ ഈ ബുദ്ധി തോന്നിയില്ല എന്ന് അന്നും പതിവു പോലെ പരിതപിച്ചു. ടൈപ്പിറ്റില്‍ നിന്നു യൂണിക്കോടാക്കി നേരേ പോസ്റ്റു ചെയ്യാന്‍ സാധിച്ചത് വലിയ ഒരാഗ്രഹ പൂര്‍ത്തീകരണമായിരുന്നു, നേട്ടവും ആവേശവുമായിരുന്നു എനിക്ക്. അതായിരുന്നു മൂന്നാം വഴിത്തിരിവ്. അങ്ങനെ ട്രാന്‍സ്‌ലിട്രേഷനോടു വിട പറഞ്ഞു.

ഇത്രയുമെല്ലാം ആയപ്പോഴാണ് ബൂലോകത്ത് കുറച്ചെങ്കിലും സെറ്റില്‍ഡ് ആയി എന്ന തോന്നല്‍ വന്നത്. അപ്പോള്‍ എല്ലാം കൂടി അവിയല്‍ എന്ന രീതി മാറ്റി പല കാര്യങ്ങള്‍ക്കു പല ബ്ലോഗ് ആക്കി. സ്വന്തം സൃഷ്ടികള്‍ക്കു മൈത്രേയി, പ്രതികരിക്കാന്‍ സമകാലികം, വായനാനുഭവങ്ങള്‍ പങ്കു വയ്ക്കാന്‍ വായനാലോകം. ഇതൊന്നും പോരാതെ ആംഗലേയത്തില്‍ കഥകളെഴുതണമെന്നു മോഹമുദിച്ചപ്പോള്‍ (ഓരോരോ അത്യാഗ്രഹങ്ങളേ....) ഇന്‍ ദ പോണ്ട് ! ഉള്ളതു പറയണമല്ലോ, ഏറ്റവും കുറവ് വായനക്കാര്‍ സ്വന്തം സൃഷ്ടികള്‍ക്കൊരിടം എന്നു തുടങ്ങിയ മൈത്രേയിക്കു തന്നെയായിരുന്നു!

പിന്നെ കഥാ-കവിതാ രചനകള്‍ നടത്തി നോക്കി. കമന്റു മഴയൊന്നും പെയ്തില്ലെങ്കിലും അപ്പോഴും പലരും പ്രോത്സാഹിപ്പിച്ചു. വിമര്‍ശനങ്ങള്‍ വഴികാട്ടികളായി. അങ്ങനെ ഒരു കഥ വാരാന്ത്യപ്പതിപ്പിന് അയച്ചുകൊടുക്കാം എന്ന ആത്മവിശ്വാസം വന്നു. അവര്‍ അതു പ്രസിദ്ധീകരിച്ചു, ആ കഥ ബ്ലോഗുലകം പംക്തിയിലേക്കു നയിച്ചു. ഇതായിരുന്നു നാലാം വഴിത്തിരിവ്. ടൈപ്പിറ്റ് ഇല്ലായിരുന്നുവെങ്കില്‍, ആദ്യാക്ഷരി കണ്ടില്ലായിരുന്നുവെങ്കില്‍, മലയാളത്തില്‍ ബ്ലോഗ് ചെയ്തിരുന്നില്ലെങ്കില്‍, ഒരിക്കലും ഇതൊന്നും സംഭവിക്കില്ലായിരുന്നു. മറ്റുള്ളവര്‍ക്ക് നിസ്സാരം എന്നു തോന്നാമെങ്കിലും എനിക്ക് ജീവിതത്തില്‍ ഒരിക്കലും മറക്കാനാകാത്ത കാര്യങ്ങള്‍. അതുകൊണ്ട് നന്ദി പ്രിയ ടൈപ്പിറ്റിന്, മലയാളഭാഷയ്ക്ക് ആ സൗജന്യ സോഫ്റ്റ് വെയര്‍ തന്ന ലിയോ സോഫ്‌റ്റ്വെയറിന്, മലയാളം ബ്ലോഗിംഗിനെപ്പറ്റി അടുക്കിനു പറഞ്ഞുതന്ന ആദ്യാക്ഷരിക്ക്, അതിന്റെ പിന്നിലെ നന്മമനസ്സായ അപ്പുവിന്, എന്റെ കഥയും കവിതയും വായിച്ച് അഭിപ്രായം പറഞ്ഞ പ്രിയ ബ്ലോഗ് ചങ്ങാതിമാര്‍ക്ക് , എന്റെ രചനകള്‍ക്ക് അച്ചടിമഷി പുരട്ടിയ പ്രിയ കൗമുദിക്ക്.

ആരുടെ ബ്ലോഗും ഞാന്‍ പിന്‍തുടര്‍ന്നില്ല, ഒന്നോ രണ്ടോ പേരല്ലാതെ എന്റെ ബ്ലോഗും ആരും പിന്‍തുടര്‍ന്നില്ല. അനുയായികള്‍, ഫോളോവേഴ്‌സ്, എന്ന പ്രയോഗം തന്നെ തീരെ ഇഷ്ടമില്ലായിരുന്നു. ബ്ലോഗര്‍, യേശുവും ബുദ്ധനുമൊന്നുമല്ലല്ലോ അനുയായികളുണ്ടാകാന്‍! പിന്നീടാണ് ഇഷ്ടപ്പെടുന്നവരുടെ ബ്ലോഗിന് അനുയായി ആയാല്‍ അവരുടെ പോസ്റ്റ് സ്വന്തം ഡാഷ്‌ബോര്‍ഡില്‍ കാണാം എന്ന വെളിപാടു വന്നത് . ഒട്ടും താമസിച്ചില്ല, കുറേ പേരെ അനുധാവനം ചെയ്തു. പക്ഷേ എന്നിട്ടും അതു മുഴവന്‍ വായിക്കാനാകുന്നില്ല എന്ന ദുഃഖസത്യം ഇപ്പോഴും അവശേഷിക്കുന്നു. ധാരാളം ബ്ലോഗുകള്‍ ഫോളോ ചെയ്യുന്ന എല്ലാവരും അങ്ങനെ തന്നെയാകും എന്നാണ് എന്റെ ഉറച്ച വിശ്വാസം.

എന്റെ ബ്ലോഗ് ഇഷ്ടപ്പെടുന്നവരെ ചങ്ങാതികളായി കാണാനാണ് എനിക്കിഷ്ടം. പ്രായ-സ്ഥാന-ജാതി-മത-ലിംഗ ഭേദമേതുമില്ലാത്ത സോഷ്യലിസം ,അത് ബ്ലോഗുജീവിതത്തില്‍ മാത്രമേ കഴിയൂ. ഒരിക്കല്‍ ശ്രീമതി. ലളിതാംബിക അന്തര്‍ജ്ജനത്തെ ഒരു സാഹിത്യകാരന്‍ , ശ്രീ.എം.ടി.ആവാം, 'അമ്മേ' എന്ന് അഭിസംബോധന ചെയ്തപ്പോള്‍ ആ മഹതി എഴുതിയത്രേ 'എനിക്കു വേണ്ടത് സുഹൃത്തുക്കളെയാണ് ' എന്ന്. പണ്ടെന്നോ വായിച്ചതാണ്. എനിക്കും അങ്ങനെ തന്നെയായതിനാലാകാം അത് ഇപ്പോഴും ഓര്‍ത്തു വച്ചത്.

അതി പരിചയം അവജ്ഞയുണ്ടാക്കും എന്ന ആപ്തവാക്യം ഒരിക്കലും മറന്നില്ല. അതുകൊണ്ട് തന്നെ ബ്ലോഗോസ്ഫിയറിനു വെളിയില്‍, ബ്ലോഗ് കമന്റ് ചര്‍ച്ചകള്‍ക്ക് അപ്പുറം, ബ്ലോഗ് സൗഹൃദങ്ങളുണ്ടാക്കാന്‍ ശ്രമിച്ചില്ല . ഒരു ജീവിതത്തുണ്ട് തന്നെയാണ് ബ്ലോഗ്. എങ്കിലും ജീവിതവും ബ്ലോഗിംഗും കൂടി കൂട്ടിക്കുഴയ്ക്കാന്‍ ഇഷ്ടപ്പെട്ടില്ല.

പോസ്റ്റുകളിലൂടെ, കമന്റ് ചര്‍ച്ചകളിലൂടെ, കണ്ടെത്തിയ ബ്ലോഗ് സൗഹൃദങ്ങളെ പക്ഷേ ഏറെ വിലമതിച്ചു. ഒരിക്കല്‍ പോലും കാണാതെ, അറിയാതെ, കാതങ്ങള്‍ക്കപ്പുറം ഒരേ തരംഗദൂരത്തില്‍, (വേവ് ലംഗ്തില്‍ ) , ചിന്തിക്കുന്നവരുണ്ട് എന്ന അറിവ് വല്ലാത്തൊരാഹ്ലാദം പകര്‍ന്നു. വിമര്‍ശനങ്ങള്‍ കണ്ണു തുറപ്പിക്കാനും സ്വയം തിരുത്താനും സഹായിച്ചു. സൂര്യനു കീഴിലുള്ള എന്തു കാര്യം ചോദിച്ചാലും പറഞ്ഞുതരാന്‍ സഹബ്ലോഗര്‍മാര്‍ ഉണ്ടെന്ന ചിന്ത ബ്ലോഗിംഗിനോട് ഇഷ്ടം കൂട്ടി. പലപ്പോഴും ഒരാളോട് ചോദിക്കുമ്പോള്‍ അറിയാവുന്ന മറ്റുള്ളവര്‍ ഉത്തരം പറഞ്ഞുതന്നു. അങ്ങനെ ബൂലോകം സന്തോഷം നിറഞ്ഞ അനുഭൂതിയായി മാറി.

ബ്ലോഗിംഗ് ഗൗരവമായെടുത്തപ്പോള്‍ ബ്ലോഗ് വായന കൂടി. പലരുടെ പോസ്റ്റുകളും വായിച്ച് സശ്രദ്ധം അഭിപ്രായം ഇട്ടു, അത് വളരെ സമയം എടുത്തിരുന്നു. അതിനാല്‍ വായനയും അഭിപ്രായം രേഖപ്പെടുത്തലും കൂടിയപ്പോള്‍ എഴുത്തു കുറഞ്ഞു. ആ കമന്റുകള്‍ പക്ഷേ കുറച്ചു വായനക്കാരെ തന്നു എന്നു പറയാതെ വയ്യ. കമന്റു ചര്‍ച്ചകളില്‍ സജീവമാകാന്‍ തുടങ്ങിയപ്പോഴാകണം, എനിക്കും വേണം കമന്റുകള്‍ എന്ന് പിന്നെയും അത്യാഗ്രഹം ! ശിവനേ മര്‍ത്യനു തൃഷ്ണ തീരലുണ്ടോ ! എനിക്കാണെങ്കില്‍ രണ്ടക്ക കമന്റുകള്‍ പോലും കിട്ടിയിരുന്നുമില്ല ! മസിലു പിടിച്ച്് എഴുതുന്നതുകൊണ്ടാകാം ,മെയില്‍ ,ചാറ്റിംഗ് സുഹൃദ്വലയം സൃഷ്ടിക്കാത്തതുകൊണ്ടാകാം, എന്ന് സ്വയം വിലയിരുത്തി. പക്ഷേ കമന്റിനു വേണ്ടി എനിക്കു ഞാനല്ലാതാകാന്‍ ആവില്ലല്ലോ. വായനക്കാരെ കിട്ടാന്‍ ബെര്‍ലിയുടെ കല്‍പ്പനകളോ, കമന്റുകള്‍ കിട്ടാന്‍ കുറുപ്പ് പറഞ്ഞു തന്ന കുറുക്കുവഴികളോ പക്ഷേ ഒരിക്കലും സ്വീകരിച്ചില്ല. ആദ്യാക്ഷരിയിലെ ബ്ലോഗര്‍മാര്‍ പാലിക്കേണ്ട നിയമങ്ങളോട്  ആഭിമുഖ്യമുണ്ടായിരുന്നു താനും. 
മെയിലിലൂടെയുള്ള വ്യക്തിഗത മറുപടികളേക്കാള്‍ കൂടുതല്‍ ആസ്വാദ്യകരമായി തോന്നിയത് പോസ്റ്റില്‍ തന്നെയുള്ള മറുപടി കമന്റുകള്‍ ആയിരുന്നു. അപ്പോഴല്ലേ ബ്ലോഗ് തരുന്ന ചര്‍ച്ചാവേദി പൂര്‍ണ്ണമാകൂ?

കമന്റു പോട്ടെ, എന്നാല്‍ വായനക്കാരുടെ എണ്ണം നോക്കാം എന്ന് പിന്നെ കൗണ്ടറുകള്‍ സ്ഥാപിച്ചു. രാത്രി കിടക്കുമ്പോള്‍ എണ്ണം നോക്കി വച്ചു, രാവിലെ എണീറ്റു വ്യത്യാസം നോക്കി ആനന്ദിച്ചു. എന്റെ സ്വന്തം ക്ലിക്കു കൂടി കൗണ്ടറില്‍ വരുന്നത് പക്ഷേ തീരെയും ഇഷ്ടപ്പെട്ടില്ല ! പരിഹാരമില്ലാത്ത പ്രശ്‌നം എന്ന് അതു വിട്ടു. കുറച്ചു നാള്‍ മുമ്പ് കൗണ്ടര്‍ പണിമുടക്കി, പിന്നെയും സ്ഥാപിച്ചു, പിന്നെയും മുടക്കി, അപ്പോള്‍ നിര്‍ദാക്ഷിണ്യം അതെടുത്തു ദൂരെക്കളഞ്ഞു. ഇപ്പോള്‍ ബ്ലോഗുജീവിതത്തില്‍ കുറച്ചുകൂടി പാകത വന്നതിനാലാകണം, ഇതൊന്നും ചിന്താവിഷയങ്ങളല്ലാതായിരിക്കുന്നു.

കമന്റുകള്‍ പിന്‍തുടര്‍ന്നപ്പോള്‍ ഒരു പ്രവണത അറിഞ്ഞു. ചിലര്‍ പോസ്റ്റ് വായിക്കാന്‍ മെനക്കെടാതെ 'വായിച്ചു വരുന്നേയുള്ളു, പിന്നെ കമന്റിടാം' , ' ആശംസകള്‍ ' ഇങ്ങനെ ഒരേ കമന്റ് പല ബ്ലോഗിലും കയറി കോപ്പി പെയ്സ്റ്റ് ചെയ്യുന്നു. കമന്റ് ഫോളോയിംഗ് വഴി ഒരേ ദിവസം നാലും അഞ്ചും പ്രാവശ്യം അതു മെയിലില്‍ വന്നപ്പോള്‍ ഇത്തിരി അലോസരം തോന്നി. ചിലരോടൊക്കെ നല്ല വാക്കില്‍ അതു പറയുകയും ചെയ്തു. പക്ഷേ എന്നെ അത്ഭുതപ്പെടുത്തിയ കാര്യം ഇവരില്‍ ചിലര്‍ക്ക് ദിവസങ്ങള്‍ കൊണ്ട് വലിയ ഫോളോയിംഗും ധാരാളം കമന്റുകളും കിട്ടി എന്നതാണ് !

കെ.ബി.ആറില്‍ മാത്രമേ ആദ്യം ലിങ്ക് കൊടുത്തിരുന്നുള്ളു. പിന്നെ ചിന്തയിലും ജാലകത്തിലും ചേര്‍ത്തു. എങ്കിലും മറ്റു ബ്ലോഗുകളിലെ കമന്റുകളും അവരുടെ വായനാലിസ്റ്റും നോക്കി ബ്ലോഗില്‍ നിന്ന് ബ്ലോഗിലേക്കു പറന്ന പഴയ രീതിയിലേക്ക് ഇപ്പോള്‍ വീണ്ടും തിരിച്ചുവന്നു. പുതിയ ബ്ലോഗുകള്‍ കൂടുതല്‍ കാണാനാകുന്നത് അപ്പോഴാണ് എന്ന് അനുഭവപാഠം.

ബ്ലോഗു വായന കൂടിയപ്പോള്‍ ഒരു വലിയ കാര്യം മനസ്സിലായി. ബ്ലോഗുദേശത്തിലും പ്രമാണിമാരുണ്ട് ! വാഗ്‌ദേവി അനുഗ്രഹിച്ചവര്‍, എഴുതി തെളിഞ്ഞ് പുല്ലു പോല കമന്റുകള്‍ ആവാഹിക്കുന്നവര്‍ ! ഇത് പക്ഷേ എന്നെ ഓര്‍മ്മപ്പെടുത്തിയത് ജോര്‍ജ് ഓര്‍വെല്ലിന്റെ അനിമല്‍ ഫാം ആണ് . ഇത് എന്റെ ദൗര്‍ബ്ബല്യം, എപ്പോഴുമെപ്പോഴും അനിമല്‍ ഫാം എന്നു ജപിക്കും...എന്താണാവോ, അത് ഓര്‍മ്മപ്പെടുത്തുന്ന സത്യങ്ങള്‍ പലപ്പോഴും നിത്യജീവിതത്തില്‍ കാണാറുണ്ട്. ഏതു കൂട്ടായ്മയിലും സ്വയം പൊങ്ങി വരുന്ന നേതാക്കളുണ്ടാകും. പിന്നെ അവരാകും ആ രംഗത്തെ അധിപര്‍, അനിമല്‍ ഫാമിലെ പിഗ്‌സ് എന്ന പോലെ.

എന്നാല്‍ ഇവിടെ ഇവരുടെ ബ്ലോഗുജനപ്രീതി മറ്റുള്ളവരെ ദോഷകരമായി ബാധിക്കുന്നില്ല, അവര്‍ മറ്റുള്ളവരെ ഭരിക്കുന്നില്ല, അധികാരം നിലനിര്‍ത്താനായി സഹബ്ലോഗര്‍മാരെ ഒതുക്കാന്‍ ശ്രമിക്കുന്നുമില്ല. പക്ഷേ ബ്ലോഗ് എഴുതുന്ന മിയ്ക്ക പ്രശസ്തരേയും പോലെ തന്നെ ഇവരില്‍ പലരും മറ്റുള്ളവരുടേത് വായിക്കാത്തതുകൊണ്ടോ എന്തോ കമന്റുകള്‍ ഇടുന്നതായി കാണുന്നില്ല. സര്‍വ്വശ്രീ ബാലചന്ദ്രന്‍ ചുള്ളിക്കാട്, സച്ചിദാനന്ദന്‍ , വിശാലമനസ്‌കന്‍ തുടങ്ങിയവര്‍ ഇതിനപവാദം. ഇനി എന്നാണാവോ വിശാലമനസ്‌ക്കനും ബെര്‍ളി തോമസിനും പോങ്ങുംമൂടനും മറ്റും ഫാന്‍സ് അസ്സോസിയേഷനുകള്‍ ഉണ്ടാകുക.? കൊച്ചുത്രേസ്യക്കൊച്ച് ഈ പ്രമാണിലിസ്റ്റിലേക്ക്  നടന്നു കയറി വനിതാ ബ്ലോഗര്‍മാര്‍ക്കഭിമാനമാകുന്ന ദിവസം അധികം വിദൂരത്തല്ല എന്ന് ആശിക്കുന്നു ഞാന്‍.

വനിതാ ബ്ലോഗര്‍മാരുടെ രചനകള്‍ ആദ്യം മുതലേ ശ്രദ്ധിച്ചിരുന്നു, ഒരേ തൂവല്‍പ്പക്ഷികള്‍ എന്തു പറയുന്നു എന്നറിയണമല്ലോ...പക്ഷേ അപ്പോള്‍ വേദനിപ്പിക്കുന്ന ഒരു സത്യം അറിഞ്ഞു. പല ബ്ലോഗിനിമാരും കുറച്ചുകഴിയുമ്പോള്‍ അരങ്ങൊഴിയുന്നു. 'ശല്യം കൂടാതെ ഇരുന്നെഴുതാന്‍ ഒരു മുറിയും സ്വന്തം ഇഷ്ടപ്രകാരം ചെലവാക്കാന്‍ പൈസയും (A room of one's own and five hundred pounds an year) ആണ് ഒരു എഴുത്തുകാരിക്ക് അവശ്യം വേണ്ട സൗകര്യങ്ങള്‍ ' എന്ന് വെര്‍ജീനിയ വൂള്‍ഫ് പറഞ്ഞു വച്ചത് വര്‍ഷങ്ങള്‍ക്കു മുന്‍പ്. ഇന്ന് അതു രണ്ടുമുള്ള വനിതകള്‍ കുറേയെങ്കിലുമുണ്ട്. കുടുംബം, ജോലി എന്നീ പണിമുടക്കാനാവാത്ത അവശ്യസേവനങ്ങള്‍ക്കൊപ്പം ബ്ലോഗിംഗിനും കൂടി സമയം തികയുന്നുണ്ടാവില്ല.

പണ്ടെന്നോ ശ്രീമതി. കെ.പി.സുധീരയാണെന്നു തോന്നുന്നു , പറഞ്ഞു 'എന്നും എഴുതാനായി ഞാന്‍ എന്റെ രാത്രികള്‍ പകലാക്കി '. എത്ര ശരി. ഒരു പെണ്ണിന് ഇത്തരം സര്‍ഗ്ഗാത്മകപ്രക്രിയകളിലേര്‍പ്പെടണമെങ്കില്‍ ആണിന്റെ മൂന്നിരട്ടിയെങ്കിലും അദ്ധ്വാനിക്കേണ്ടിയിരിക്കുന്നു. ആണ്‍കുട്ടികള്‍ കൂടി വീട്ടുജോലികള്‍ ചെയ്യുന്ന പുതുതലമുറക്കാരിലെ പെണ്‍കുട്ടികള്‍ ഇക്കാര്യത്തില്‍ കുറേക്കൂടി ഭാഗ്യവതികളാണ് എന്നതാണ് ഞാന്‍ കാണുന്ന വെള്ളിരേഖ.

വനിതാ ബ്ലോഗര്‍മാരില്‍ മിയ്ക്കവരും സമകാലികപ്രശ്‌നങ്ങളോട് പ്രതികരിക്കാന്‍ മടിക്കുന്നു എന്നും എനിക്ക് തോന്നുന്നുണ്ട്. മിയ്ക്കവരും കഥ, കവിത നൊസ്റ്റാള്‍ജിയ തുടങ്ങിയ സുരക്ഷിത ലാവണങ്ങള്‍ങ്ങപ്പുറം പോകാതിരിക്കാന്‍ പ്രത്യേകശ്രദ്ധ വയ്ക്കും പോലെ. പ്രതികരിക്കാന്‍ പുറപ്പെടുക എന്നാല്‍ വഴിയേ പോകുന്ന വയ്യാവേലി വലിച്ചു തലയില്‍ വയ്ക്കുക എന്നാണെന്നറിഞ്ഞ് തലവേദന ഒഴിവാക്കുകയാകാം. അതുമല്ല, പ്രതികരിച്ചിട്ട് യാതൊരു കാര്യവുമില്ല എന്നുള്ളപ്പോള്‍ സമയം മെനക്കെടുത്തണ്ട എന്നുമാവാം.

ബ്ലോഗുജീവിതത്തിലെ ചില അനുഭവങ്ങള്‍ കൂടി.

സ്ത്രീകളെ അപമാനിക്കും വണ്ണമുള്ള ശ്രീ. രാജ്‌മോഹന്‍ ഉണ്ണിത്താന്റെ ഒരു പ്രസംഗക്ലിപ്പിംഗ് ഒരു രാത്രി കണ്ടു.....ആത്മാഭിമാനമുള്ള ഒരു വനിതയ്ക്കും സഹിക്കാനാവില്ലായിരുന്നു അത്. കൂടുതല്‍ ദേഷ്യം പ്രതികരിക്കാതെ അതു കേട്ടുകൊണ്ടിരുന്ന വനിതാരത്‌നങ്ങളോടായിരുന്നു. അന്ന് രാത്രി തന്നെ അതിനെതിരെ പ്രതിഷേധം എഴുതി സമകാലികചിന്തകളില്‍. പിറ്റേന്ന് രാവിലെ പതിവ് ബ്രേക്ക്ഫാസ്റ്റ് ടി.വി കാഴ്ച്ചയില്‍ അദ്ദേഹം അറസ്റ്റ് ചെയ്യപ്പെട്ട് ജീപ്പില്‍ കയറി പോകുന്നു....സ്വന്തം ബ്ലോഗിന്റെ പേര് (കരിനാക്ക്) നിങ്ങള്‍ക്കു നല്‍കുന്നു എന്ന് ശ്രദ്ധേയന്‍ ഇട്ട കമന്റ് ഇന്നും ഓര്‍ക്കുന്നു...

പിന്നെ ഒരു നാള്‍ വനിതാദിനപോസ്റ്റില്‍ സംവരണത്തിനുള്ളിലും സംവരണമോ എന്നെഴുതി. പിറ്റേന്നു രാവിലെ ഒരു ചാനല്‍കാരി ഇതേ വാചകം ഉരുവിടുന്നു. മറ്റൊരിക്കല്‍ വിഷുത്തലേന്ന് വൈലോപ്പിള്ളിയുടെ ഒരു കവിതാശകലം എഴുതി. കൃത്യമായി പിറ്റേന്നു രാവിലെ അതേ ചാനലില്‍ ആ കവിത ചൊല്ലി ആശംസിച്ചു ഒരു ആങ്കര്‍. തികച്ചും യാദൃശ്ചികം ! എങ്കിലും കൗതുകകരം.! ഒരു പോലെ ചിന്തിക്കുന്നവര്‍ വേറേയുമുണ്ട്.

ജാതി മത രാഷ്ട്രീയ ബ്ലോഗുകള്‍ ഇപ്പോള്‍ വായിക്കാറില്ല. ആദ്യം സംഗതി അറിയാതെയാണ് വായിച്ചത്. രാഷ്ട്രീയം പിന്നെയും സഹിക്കാം , പക്ഷേ ജാതി വിഷം ചീറ്റല്‍ അസഹ്യം. ചിലതിനോടൊക്കെ പ്രതികിരിക്കയും ചെയ്തു. അവിടേയുമുണ്ട് ധാരാളം ഫോളോവര്‍മാര്‍!

നമ്മള്‍ ബ്ലോഗ് എഴുതിയില്ലെങ്കിലും സൂര്യനുദിക്കും, പ്രതികരിച്ചാലും ഇല്ലെങ്കിലും ഈ നാട്ടില്‍ ഒന്നും സംഭവിക്കാനും പോകുന്നില്ല, പിന്നെന്തിനു ബ്ലോഗ് എഴുതണം എന്ന നിഷേധാത്മക ചിന്ത ചിലപ്പോഴൊക്കെ വല്ലാതെ അലട്ടിയപ്പോള്‍ സമകാലികചിന്തകളിലെ കുറേ പോസ്റ്റ് ഇല്ലാതാക്കി. മറ്റുള്ളവര്‍ അഭിപ്രായം രേഖപ്പെടുത്തിയാല്‍ പിന്നെ ബ്ലോഗ് പോസ്റ്റ് അവരുടേതു കൂടി ആയെന്നും അതിനാല്‍ അത് ഇല്ലാതാക്കുന്നത് ധാര്‍മ്മികമല്ലെന്നും അറിയാം, പക്ഷേ ചില സാഹചര്യങ്ങളില്‍ എന്റെ ബ്ലോഗ് എന്ന വീറ്റോ അധികാരം ഉപയോഗിക്കേണ്ടി വരുന്നു. എന്തു ചെയ്യാം.

വിശാലമനസ്‌ക്കന്റെ ഹിറ്റ്‌സിനെപ്പറ്റി ഡോ.ജയന്‍ എഴുതിയതു വായിച്ച് ഞാന്‍ പുളകം കൊണ്ടു. ലോകത്തിലെ ഏറ്റവും കൂടുതല്‍ ഹിറ്റസ് ഉള്ളത് സഹബ്ലോഗറായ വിശാലമനസ്‌ക്കനായിരിക്കും എന്ന് അഭിമാനപൂര്‍വ്വം പൊങ്ങച്ചം പറഞ്ഞ് 'ഓ, അങ്ങനെയോ' എന്ന് പലരേക്കൊണ്ടും അതിശയിപ്പിച്ചു. കൊടകരപുരാണം രണ്ടാം എഡീഷന്‍ ഇറങ്ങിയെന്നും ബെര്‍ലിത്തരങ്ങള്‍ക്ക് സൂപ്പര്‍ താരങ്ങളേക്കാള്‍ അനുയായികള്‍ ഉണ്ടെന്നും പോങ്ങുംമൂടന്‍ എന്തെഴുതിയാലും ബ്ലോഗനയില്‍ വരുമെന്നും രാഹുല്‍ കടയ്ക്കലിന്റെ ബ്ലോഗില്‍ മമ്മൂട്ടി സാബ് കമന്റിട്ടുവെന്നും ബ്ലോഗരല്ലാത്ത സുഹൃത്തുക്കളോടും കുടുംബവൃത്തത്തിലും ആവേശപൂര്‍വ്വം പറഞ്ഞു. അങ്കിള്‍, ബ്ലോഗു വഴി അഴിമതിയ്‌ക്കെതിരെ പോരാടുന്ന കാര്യങ്ങളും വിസ്തരിച്ചു. ഇഞ്ചിപ്പെണ്ണ് - കേരള്‍സ്.കോം, ഉമേഷ് ,സൂരജ്-ഡോ.ഗോപാലകൃഷ്ണന്‍ തുടങ്ങിയ ബ്ലോഗു യുദ്ധങ്ങളെ പറ്റിയും സാമാന്യം നന്നായി ഞാന്‍ അവരുടെ ക്ഷമ പരീക്ഷിച്ചു.

അങ്ങനെ ബ്ലോഗിംഗ് ഒരു വെറും നിഷ്പ്രയോജന ജോലിയല്ല, (അണ്‍പ്രൊഡക്റ്റീവ് വര്‍ക്ക്) സമയം കളയലല്ല എന്നും മറ്റും ഞാന്‍ ആദ്യം എന്നേയും പിന്നെ എന്റെ വീട്ടുകാരേയും കൂട്ടുകാരേയും ബോദ്ധ്യപ്പെടുത്തുവാന്‍ ശ്രമിച്ചു. എന്തു ചെയ്താലും കാര്യവും കാരണവും തമ്മിലുള്ള പരസ്പര ബന്ധം (കോറിലേഷന്‍ ) കണ്ടെത്തിയില്ലെങ്കില്‍ വല്ലാത്തൊരു മനഃപ്രയാസമാണ്. കാര്യമുണ്ടെങ്കില്‍ കാരണവും ഉണ്ടായല്ലേ പറ്റൂ...

എന്തായാലും ബ്ലോഗ്, നിന്നെ ഞാന്‍ വല്ലാതെ ഇഷ്ടപ്പെടുന്നു. ഇവിടെ എത്തുമ്പോഴൊക്കെ വേറൊരു ലോകത്തിലെത്തിപ്പെട്ടതു പോലെ. നിത്യജീവിതവിരസതയില്‍ നിന്നുള്ള ഈ മോചനവഴി എത്ര ആസ്വാദ്യകരം? സൈബര്‍സ്‌പേസില്‍ പറന്നു നടക്കുന്ന എന്റെ ബ്ലോഗുചങ്ങാതിമാരേ, നിങ്ങളെ കാണാതിരിക്കാനാവില്ല ഒരു ദിവസം പോലും. ബൂലോകമില്ലാതെ എനിക്കെന്തു ഭൂലോകം?

പേജസ് നിര്‍ത്തിയതുപോലെ ഒരു നാള്‍ ഈ സൗജന്യം ഗൂഗിള്‍ നിര്‍ത്തരുതേ എന്നു പ്രാര്‍ത്ഥിക്കുന്നു ഞാന്‍.

74 comments:

  1. രണ്ടു മാസമായി എഴുതിത്തുടങ്ങിയിട്ട്. ഇപ്പോഴും ഉദ്ദേശിച്ചതു പോലെ ആയതുമില്ല. ഉള്ളത് വെച്ച് പോസ്റ്റ് ഇടുന്നു. നീണ്ടു പോയെന്നറിയാം. പക്ഷേ എഡിറ്ററുടെ കത്രിക എടുക്കാന്‍ മടി.

    ReplyDelete
  2. പ്രാര്‍ത്ഥന ഫലിക്കട്ടെ !

    ReplyDelete
  3. എന്നെ തപ്പി നടക്കുന്ന ചങ്ങാതി..എന്നെ ഇത് വരെ കണ്ടു കിട്ടിയില്ലയോ ?ഞാനും കാത്തിരുന്നു മടുത്തു ...നീണ്ട ബ്ലോഗ്‌ ആയതു കൊണ്ട് ബാക്കി വായിച്ചു പറയാം .....

    ReplyDelete
  4. ബ്ലോഗ്‌ വായിച്ചു ബാക്കി പറയുന്നു ...''എന്റെ ബ്ലോഗ് ഇഷ്ടപ്പെടുന്നവരെ ചങ്ങാതികളായി കാണാനാണ് എനിക്കിഷ്ടം. പ്രായ-സ്ഥാന-ജാതി-മത-ലിംഗ ഭേദമേതുമില്ലാത്ത സോഷ്യലിസം ,അത് ബ്ലോഗുജീവിതത്തില്‍ മാത്രമേ കഴിയൂ''
    ഇത് തന്നെ ഈ എനിക്ക് ഇതില്‍ ഇഷ്ട്ടപെട്ടതും

    ReplyDelete
  5. ഇത്തിരി നീളം കൂടുതലാണല്ലോ. കുറച്ചു വായിച്ചു, മുഴുവനും വായിക്കാന്‍ സ്വസ്ഥമായി പിന്നെ വരാം.
    വിട്ടു പോവാതിരിക്കാനായി ഒരു കമന്റ് ഇടുന്നു.

    ReplyDelete
  6. ഒഴാക്കന്‍-നന്ദി
    സുള്‍ഫി- നന്ദി. പിന്നെ വായിച്ചുകഴിയുമ്പോള്‍ കളയാം എന്നു തോന്നുന്നു ഭാഗങ്ങള്‍ കൂടി പറയണേ..
    സിയാ- ആ അപ്പൂന്റെ പോസ്റ്റ് ഒന്നു നോക്കിയേ....ഞാന്‍ ഇട്ട കമന്റ് കണ്ടില്ലേ അപ്പോള്‍?

    ReplyDelete
  7. കമന്റ്‌ വായിച്ചു ...മൈത്രി കാരണം സുള്‍ഫിയുടെ കമന്റ്സ് വായിക്കാന്‍ പറ്റി .നന്ദി ....ഞാന്‍ എഴുതാം .....

    ReplyDelete
  8. "എന്റെ ബ്ലോഗ് ഇഷ്ടപ്പെടുന്നവരെ ചങ്ങാതികളായി കാണാനാണ് എനിക്കിഷ്ടം. പ്രായ-സ്ഥാന-ജാതി-മത-ലിംഗ ഭേദമേതുമില്ലാത്ത സോഷ്യലിസം ,അത് ബ്ലോഗുജീവിതത്തില്‍ മാത്രമേ കഴിയൂ
    നിത്യജീവിതവിരസതയില്‍ നിന്നുള്ള ഈ മോചനവഴി എത്ര ആസ്വാദ്യകരം? സൈബര്‍സ്‌പേസില്‍ പറന്നു നടക്കുന്ന എന്റെ ബ്ലോഗുചങ്ങാതിമാരേ, നിങ്ങളെ കാണാതിരിക്കാനാവില്ല ഒരു ദിവസം പോലും. ബൂലോകമില്ലാതെ എനിക്കെന്തു ഭൂലോകം?"

    മൈത്രേയി...എനിക്കും ഇതേ അഭിപ്രായമാണ്‌. എനിക്ക് ഈ പോസ്റ്റ് വളരെയിഷ്ടപ്പെട്ടു.

    ReplyDelete
  9. എഡിറ്റര്‍-ടെ കത്രിക വേണ്ട. വായിച്ചു കഴിഞ്ഞപ്പോഴും ഇനിയും എന്തെല്ലാമോ കേള്‍ക്കാനുണ്ടെന്നു ഒരു തോന്നല്‍.. അത് പോലെ കമന്റില്‍ കണ്ടപ്പോള്‍ ഒരു സന്തോഷം.

    ReplyDelete
  10. നീളം കൂടുതല്‍ ആണെങ്കിലും...സരസമായതിനാല്‍ മുഴുവന്‍ വായിച്ചു..
    ആശംസകള്‍.

    ReplyDelete
  11. കുറച്ചു നീണ്ട പോസ്റ്റ് ആണെങ്കിലും, കുറച്ചു സമയമെടുത്ത് ആണെങ്കിലും ഒരു സുഖത്തോടെ വായിച്ചു...

    ReplyDelete
  12. കാര്യങ്ങള്‍ വ്യക്തമായി പറഞ്ഞിരിക്കുന്നു, സത്യസന്ധതയൊടെയും. നമ്മള്‍ പെണ്ണുങ്ങളെ പറ്റി പറഞ്ഞതൊക്കെ കൃത്യം..
    വീണ്ടുമെഴുതുക...

    ReplyDelete
  13. ബ്ലോഗാത്മകഥ വായിച്ചു.
    ടൈപ്പിറ്റിനെപ്പറ്റി കൂടുതലറിയണമെന്നുണ്ട്.
    ബൂലോഗത്ത് ഇനിയും കൂടുതൽ കരുത്തോടെ തുടരുക.
    ആശംസകൾ

    ReplyDelete
  14. മൈത്രെയീ, വന്ന വഴികളും, കണ്ടെത്തലുകളും, അഭിപ്രായവും എല്ലാം ചേര്‍ന്ന വിശദമായ എഴുത്തിനു നന്ദി. ഏറെ ആസ്വദിച്ചു. നാലു വര്‍ഷത്തിലേറെയായി അല്ലെ? ഒരു veteran ആണല്ലോ... സന്തോഷം.
    ഇനിയും ഒരുപാട് നല്ല രചനകള്‍ പ്രതീക്ഷിക്കുന്നു. എല്ലാ ഭാവുകങ്ങളും.

    പിന്നെ കൌണ്ടറുകള്‍ക്ക് സ്വന്തം കമ്പ്യൂട്ടറിന്റെ IP Filters set up ചെയ്താല്‍ സ്വയം generate ചെയ്യുന്ന ഹിറ്റുകള്‍ എണ്ണത്തില്‍ നിന്നും ഒഴിവാക്കാം. ഞാന്‍ ആദ്യം നോക്കുമായിരുന്നു, ഇപ്പോള്‍ നോക്കാറില്ല. കമന്റു കൂട്ടുന്നതിനേക്കാള്‍ മനസ്സിന് തൃപ്തി വരുന്നത് എഴുതുന്നതാണ് വേണ്ടുന്നതെന്ന് തിരച്ചറിഞ്ഞു. :)

    ReplyDelete
  15. നാലു വര്‍ഷം അത്ര ചെറിയ കാലമല്ലല്ലോ, പ്രത്യേകിച്ച് മലയാള ബ്ലോഗില്‍.
    ഇനിയും ഊര്‍ജ്വസ്വലമായി ഇവിടെ തന്നെ തുടരാന്‍ സാധിക്കട്ടെ എന്ന് ആശംസിക്കുന്നു.

    ReplyDelete
  16. ഒറ്റയിരുപ്പിനു വായിച്ചു തീര്‍ത്തു..
    ബ്ലോഗ്‌ ജീവിതം ഇതിലും സരസവും ലളിതവുമായി പറഞ്ഞു തീര്‍ക്കാന്‍ ആവുമെന്ന് കരുതുന്നില്ല.
    എല്ലാ ഭാവുകങ്ങളും :)

    ReplyDelete
  17. എഴുത്തിലൂടെ വായനയിലൂടെ ബ്ലോഗുലകത്ത് ഇനിയുമൊരുപാട് നാള്‍ നിറസാന്നിദ്ധ്യമാകട്ടെ എന്നാശംസിക്കുന്നു :)

    ReplyDelete
  18. നാലു വര്‍ഷത്തോളമായി ചേച്ചി ബൂലോഗത്തുണ്ടായിരുന്നു എന്നത് പുതിയ അറിവാണു.വന്ന വഴികളിലൂടെയുള്ള ഈ സഞ്ചാരവും,നിരീക്ഷണങ്ങളുമൊക്കെ ഇഷ്ടപ്പെട്ടു..
    ഒന്നോ രണ്ടോ കൊല്ലം കഴിയുമ്പോള്‍ തന്നെ പലരും ബൂലോഗത്തു നിന്നു വിട വാങ്ങുന്ന സാഹചര്യത്തില്‍ ഇത്രയും നാള്‍ ഇവിടെയുണ്ടായിരുന്നുവെന്നത് തന്നെ സന്തോഷിപ്പിക്കുന്നു.ആഴമുള്ള വായനയിലൂടെയും,നല്ല നല്ല പോസ്റ്റുകളിലൂടെയും ബൂലോഗത്തിനിയും നിറഞ്ഞു നില്‍ക്കട്ടെ..

    ReplyDelete
  19. വായാടി-പോസ്റ്റ് ഇഷ്ടപ്പെട്ടുവെന്നറിയുന്നതില്‍ സന്തോഷം. ഇനിയും എഴുതാന്‍ എത്ര ബാക്കി....

    സിബു- കത്രിക വേണ്ടെന്നു കേള്‍ക്കുമ്പോള്‍ സന്തോഷം. പക്ഷേ പലരുടേയും ക്ഷമ പരീക്ഷിക്കലാകും അത് എന്നറിയാം. എന്നാലും അങ്ങനെയിരിക്കട്ടെ അല്ലേ തല്‍ക്കാലം. ക്ഷമയില്ലാത്തവര്‍ skip ചെയ്ത് വായിക്കും എന്നു വിശ്വസിക്കാം. ഇനിയും എഴുതാനുണ്ട് ഒരു പാട്. ഒരു നാള്‍ ഇതിനൊരു രണ്ടാം ഭാഗം എഴുതിയെന്നും വരാം....

    മുഹമ്മദ് ഷാന്‍, ശ്രീ- മുഴവന്‍ വായിക്കാന്‍ ക്ഷമയുണ്ടായല്ലോ.നന്ദി വായനയ്ക്കും നല്ല വാക്കുകള്‍ക്കും.

    സ്മിതാ, നന്ദി.ഇനിയും എഴുതാം, പക്ഷേ അപ്പോഴും വായിക്കണേ.

    കലാവല്ലഭന്‍- ബ്ലോഗാത്മകഥയെന്ന പേരായിരുന്നു ഇഷ്ടം. അത് പക്ഷേ അപ്പു നേരത്തേ എഴുതിയല്ലോ. ടൈപ്പിറ്റ് ലിങ്ക് ചേര്‍ത്തു, പോസ്റ്റില്‍ . lay out എവിടുന്നെങ്കിലും സംഘടിപ്പിക്കുക.. ISM layout തന്നെ. ഉപയോഗിച്ചു നോക്കണേ, അറിയിക്കുകയും വേണം.

    വഷളന്‍-പ്രതീക്ഷയ്‌ക്കൊത്ത് ഉയരാന്‍ ശ്രമിക്കാം, സിനിമാക്കാരുടെ മുഖാമുഖത്തില്‍ പറയുമ്പോലെ.ഇനിയിപ്പോള്‍ കൗണ്ടറൊന്നും വേണ്ട.ആ കമ്പമൊക്കെ തീര്‍ന്നു കഴിഞ്ഞിരിക്കുന്നു.But thanx for the infrn. പിന്നെ ഒരു വിനീതാഭ്യര്‍ത്ഥന. ഈ പേരൊന്നു മാറ്റിയാല്‍ കൊള്ളാം.വളരെ വിഷമിച്ചാണ് ഞാന്‍ അത് എഴുതുന്നത്. ആ പേര് താങ്കള്‍ക്ക് തീരെ ചേരില്ല. അല്ലെങ്കില്‍ ഒരു വാലു കൂടി ചേര്‍ക്കാം ഉദാ- വഷളന്‍ രാമു എന്നോ മറ്റോ. അപ്പോള്‍ ആ രണ്ടാം പേരു വിളിക്കാമല്ലോ.ഹാഷിമിനെ ആദ്യമൂന്നക്ഷരം വിട്ടേ വിളിക്കാറുള്ളു ഞാന്‍. അതുപോലെ.

    അനില്‍, ഇന്ദു, റോസ്- നന്ദി, സ്‌നേഹം. 2006 ല്‍ നാമമാത്രമായി ബ്ലോഗ് തുടങ്ങിയെന്നു മാത്രം. പിന്നെ വന്നതും മലയാളം ബ്ലോഗിംഗ് തുടങ്ങിയതുമെല്ലാം 2008ല്‍. കാര്യമായി ഒന്നും ചെയ്യാതെ വര്‍ഷങ്ങള്‍ നീങ്ങി. ഇപ്പോള്‍ ഊണു പോലെ , ജോലി പോലെ തകൃതി ബ്ലോഗംഗ്, എഴുത്തുകള്‍. പോയ വര്‍ഷങ്ങളുടെ സമയം തിരിച്ചുപിടിക്കണമല്ലോ.

    വല്യമ്മായി- മലയാളം ബ്ലോഗ് തുടങ്ങിയപ്പോള്‍ എനിക്ക് ആദ്യം കമന്റിട്ടവരിലൊരാള്‍. ഇവിടേയും വന്നല്ലോ നല്ല വാക്കു മൊഴിയാന്‍....നന്ദി, സ്‌നേഹം..

    ReplyDelete
  20. നീളം കൂടിയാലും മൈത്രേയി എഴുതുന്നത് സുഖമായി വായിച്ചു പോകാം,ലാളിത്യം, നേരെ വാ നേരെ പോ ശൈലി.പ്രസാദാത്മകത്വം. ന ല്ലോരു വഴികാട്ടി. പിന്നെ, ബ്ലോഗിന്റെ ലഹരി ഒന്ന് വേറെത്തന്നെ. ‘എത്ര വേഗം മറക്കുന്നു നമ്മളീ ദു:ഖമൊക്കെയും ബ്ലോഗിന്റെ ആഴിയിൽ’ എന്ന് സച്ചിദാനന്ദനെ പാഠഭേദം ചെയ്തോട്ടെ. പിന്നെ, രാശി തന്നെ ഉപനിഷത്ത് സാരസർവസ്വം.

    ReplyDelete
  21. പോസ്റ്റ് വായിച്ച് മുന്നേറികൊണ്ടിരിക്കുമ്പോൾ അനിമൽ ഫാമിനെ പറ്റി കണ്ടു. അപ്പോൾ വെർജീനിയ വൂൾഫിനെ വിട്ടോ എന്ന് ചോദിക്കാൻ തുടങ്ങിയതാണ്. താഴെ ദേ ഇരിക്കുന്നു വെർജീനിയ വൂൾഫ്. പറഞ്ഞ പോലെ ഞാനും കുറച്ച് നാളുകളായി മതപരമായ പോസ്റ്റുകൾ വായിക്കുകയോ കമന്റിടുകയോ ചെയ്യാറില്ല. അത് മനസ്സിൽ എടുത്ത ഒരു തീരുമാനമാണ്. ഒട്ടേറെ പേർ അതേ തീരുമാനത്തിൽ ഉണ്ട് എന്നത് സന്തോഷം. മൈത്രേയി എന്ന് തന്നെയായിരുന്നു ആദ്യം വിളിച്ചുതുടങ്ങിയത്. പിന്നീട് എപ്പോളോ ബ്ലോഗുലകത്തിന്റെ പേജിൽ ഫോട്ടോ കണ്ടപ്പോൾ ആണ് മൈത്രേയിയിൽ നിന്നും മൈത്രേയി ചേച്ചിയിലേക്ക് ഞാൻ കൂടുമാറിയത്. ബ്ലോഗിൽ അനുയായികളേക്കാളും സൌഹൃദങ്ങൾ തന്നെ എനിക്കും ഇഷ്ടം. ഇനിയും ബൂലോകത്ത് സമകാലീകവും, വായനാനുഭവങ്ങളും, ബ്ലോഗുലകവും, സ്വന്തം രചനകളുമായി സജീവമാകാൻ കഴിയട്ടെ എന്ന് ആശംസിക്കുന്നു.

    ReplyDelete
  22. പറഞ്ഞ പോലെ, തിരിച്ചു വന്നിരിക്കുന്നു. കുത്തിയിരുന്ന് (അതാണ്‌ കഷ്ട്ടം) സ്വസ്ഥമായി വായിച്ചു കേട്ടോ.
    ആദ്യമേ ചോദിക്കട്ടെ, അക്ഷരങ്ങളുടെ കളര്‍, കുറച്ചു കൂടെ തനി കറുപ്പാക്കി കൂടെ.
    ഇതിലെവിടെ ഒഴിവാക്കാനാ. രണ്ടു മാസം ഇരുന്നെഴുതിയതല്ലേ. ഇതിലെവിടെയെങ്കിലും ഒഴിവാക്കിയാല്‍ ആ തുടര്‍ച്ച നഷ്ട്ടപെടും.
    പക്ഷെ, എഴുത്തിലെ ഗൌരവ സ്വഭാവം, അത് മടുപ്പ് ഉളവാക്കും. ഇത്തിരി സരസമായി പറഞ്ഞിരുന്നെങ്കില്‍ ഒന്ന് കൂടെ നന്നായിരുന്നു എന്ന് തോന്നി.
    നീളമുള്ള പോസ്റ്റുകള്‍ ആളുകളെ കൊണ്ട് വായിപ്പിക്കാന്‍ ഇത്തരം പൊടിക്കൈകള്‍ വേണ്ടി വരും. പക്ഷെ ചേച്ചിക്ക് അതിന്റെയൊന്നും ആവശ്യമില്ല കേട്ടോ
    (എന്നെ പോലെയുള്ളവര്‍ക്ക് മാത്രം മതി അതൊക്കെ)
    ബ്ലോഗിങ്ങില്‍ കടന്ന് വന്ന വഴികള്‍, സഹായിച്ചവര്‍, ആരെയും വിട്ടില്ല, എല്ലാവരെയും ഓര്‍ത്തു നന്നായി. അവരിലൊരാളായി മാറാന്‍ കഴിയാഞ്ഞതില്‍, അങ്ങിനെയൊരാളായി മാറാന്‍ നമുക്കൊക്കെ എവിടെ ഭാഗ്യം, ഇത്തിരി സങ്കടവും തോന്നി. വായന, എഴുത്ത് ഇവയൊക്കെ ഗൌരവപരമായി കൊണ്ട് നടക്കുന്ന ചേച്ചിക്ക് ഒരുപാട് അഭിനന്ദനങ്ങള്‍. ഇനിയും വിമര്‍ശനങ്ങളും, നല്ല എഴുത്തുകളുമായി ഞങ്ങള്‍ക്ക് ചുറ്റും പാറി പറക്കട്ടെ എന്നാശംസിക്കുന്നു.
    എന്റെ ഒരു ചിന്ത ഇവിടെ ചേര്‍ക്കുന്നു
    ഒന്ന് പോയി നോക്കി രണ്ടെണ്ണം തന്നോളൂ. (ഹി ഹി) അത് ചേച്ചിയെ പറ്റി അല്ല കേട്ടോ. ഒരു അഭിപ്രായം അവിടെ പ്രതീക്ഷിക്കുന്നു.

    ReplyDelete
  23. ബ്ലോഗിങ്ങില്‍ എഴുതുന്ന കാര്യങ്ങള്‍ക്ക് മാത്രമല്ല പ്രസക്തി . അതും വേണം . എങ്കിലും നമ്മള്‍ എഴുതുന്നത്‌ മറ്റുള്ളവര്‍ വായിക്കണമല്ലോ..അതിനു ചില കാര്യങ്ങളൊക്കെ ചെയുതെ പറ്റൂ... എഴുത്തില്‍ ആത്മ സംതൃപ്തി ഉണ്ടാകേണ്ടത് നമ്മള്‍ പ്രകടിപ്പിച്ച ആശയത്തോട് മറ്റുള്ളവരും യോജിക്കുകയോ വിയോജിക്കുകയോ ചെയുമ്പോള്‍ അല്ലെ ?

    ബ്ലോഗ്‌ എന്നാല്‍ ഇന്റര്‍നെറ്റ്‌ വഴി ഉള്ള ഒരു ആശയ വിനിമയ ഉപാധിയാകുംപോള്‍ പ്രത്യേകിച്ച.

    ബ്ലോഗ്‌ രംഗത്തെ മാറ്റങ്ങള്‍ സോഷ്യല്‍ മീഡിയകളുടെ വര്‍ദ്ധനവും പോപുലാരിറ്റിയും അനുസരിച്ച് വേഗതിലാകുന്നു എന്നാണു അനുഭവം.അതിനു നന്മയും ഉണ്ട് ദോഷവും ഉണ്ട് . കൂടുതല്‍ സമയം കംപൂട്ടെര്‍ ഉപയോഗിക്കുന്നവര്‍ മുന്‍ നിരയിലും ആശയപരമായി ഉന്നത നിലവാരം പുലര്‍ത്തുകയും എന്നാല്‍ വല്ലപ്പോഴും ബ്ലോഗ്‌ എഴുതുകയും ചെയ്യുന്നവര്‍ പിന്നിലും എന്നതാണ് പ്രകടമായ ദോഷം .

    യാഥാസ്ഥിതികത വിട്ടു മാറ്റങ്ങളെ വെല്ലുവിളികള്‍ പോലെ എടുത്തു ബ്ലോഗിങ്ങില്‍ സജീവമാകുന്നു എന്നത് എടുത്തു പറയേണ്ട നേട്ടമാണ് .

    മൈത്രേയി ചേച്ചിയുടെ പോസ്റ്റുകള്‍ അധികം വായിചിട്ര്ടില്ല . ഈ പോസ്റ്റും കമ്മന്ടുകളും വായിച്ചപ്പോള്‍ മനസ്സില്‍ വന്നത് എഴുതി എന്നെ ഉള്ളൂ ......:)


    നന്മകല്‍ക്കായി പ്രാര്‍ഥിക്കുന്നു . സ്ത്രീകളുടെ സമകാലിക പ്രശ്നങ്ങളും എഴുതുക .....അനുഭവ സമ്പത് അതിനുള്ള ഊര്‍ജ്ജമാകട്ടെ .....

    ReplyDelete
  24. ശ്രീനാഥന്‍്- നല്ല വാക്കുകള്‍ നല്‍കുന്ന ഊര്‍ജ്ജം, സന്തോഷം പറഞ്ഞറിയിക്കാനാവില്ലല്ലോ. നന്ദി, പ്രിയ സുഹൃത്തേ.

    മനോരാജ്- കൊടുകൈ. ഇനി അവരെ രണ്ടുപേരേം കുറച്ചുകാലത്തേക്ക് നാടു കടത്താം...കടത്താന്‍ ശ്രമിക്കാം.:) :). പിന്നെ മതപരം എന്നു പറഞ്ഞുള്ള അധിക്ഷേപങ്ങളെ അങ്ങനെ വെറുതേ വിടുന്നതും ശരിയല്ല. Two things indicate weakness, to speak when it's proper to be silent and to be silent when it's proper to speak. ഇതില്‍ രണ്ടാമത്തതാണ് നമ്മള്‍ ഇപ്പോള്‍ ചെയ്തുകൊണ്ടിരിക്കുന്നത്. അതു ദൗര്‍ബ്ബല്യമാണ്, തെറ്റാണ്. പക്ഷേ എന്തു ചെയ്യണം എന്നറിയില്ല. അതിനൊക്കെ പുറപ്പെട്ടാല്‍ ചിലപ്പോള്‍ സമാധാനജീവിതം തന്നെ തകര്‍ന്നെന്നു വരാം. ബുള്ളറ്റ് പ്രൂഫ് ഉടുപ്പും തുന്നേണ്ടി വന്നേക്കാം. അതിനൊന്നുമുള്ള ത്രാണി ഇല്ല. പിന്നെ ചേച്ചി എന്നു വിളിച്ചതിന് ഞാന്‍ വിശദീകരണം വല്ലോം ചോദിച്ചോ?

    സുല്‍ഫി- സമയമെടുത്ത് വായിച്ചല്ലോ സന്തോഷം. അക്ഷരങ്ങള്‍ ഇപ്പോള്‍ കൂടുതല്‍ dark ആയോ? മാറ്റിയിട്ടുണ്ട്.നേരത്തത്തേത് default setting ആയിരുന്നു.

    ' അവരിലൊരാളായി മാറാന്‍ കഴിയാഞ്ഞതില്‍, അങ്ങിനെയൊരാളായി മാറാന്‍ നമുക്കൊക്കെ എവിടെ ഭാഗ്യം, ഇത്തിരി സങ്കടവും തോന്നി. ' അയ്യോ അതെന്തിനാ അങ്ങനെയൊരു സങ്കടം? അതു കേട്ട് എനിക്കും സങ്കടം വരുന്നല്ലോ. ഇടയ്ക്കിടെ ഓടി വരുന്നില്ലേ, വായിക്കുന്നില്ലേ, അതിന്റെ സ്‌നേഹം എന്നുമുണ്ടാകും. ലിങ്ക് കണ്ടു. ദാ അങ്ങോട്ടു പുറപ്പെടുകയായി.

    നൗഷാദ്- വിലയിരുത്തലുകള്‍ക്കു വളരെ നന്ദി.' മനസ്സില്‍ വന്നത് എഴുതി എന്നെ ഉള്ളൂ'. അതു മതി, അതാണ് വേണ്ടത്.

    ReplyDelete
  25. ചോദിച്ചാൽ മാത്രം പറയാനുള്ളതല്ലല്ലോ മൈത്രേയി ചേച്ചി വിശദീകരണങ്ങൾ. വിശദമാക്കണമെന്ന് തോന്നിയതെന്തും വിശദീകരിക്കാം. അങ്ങിനെയല്ലേ? ആ പോട്ട്.. എന്തിനിനി അത് വിശദീകരിക്കണം അല്ലേ.. പിന്നെ മതത്തെ കുറിച്ച്.. സമാധാനപരമായ ജീവിതം കാംഷിക്കുന്നത് കൊണ്ട് വിട്ടുകളയുന്നു.

    ReplyDelete
  26. ഒരു നാള്‍ ഈ സൗജന്യം ഗൂഗിള്‍ നിര്‍ത്തരുതേ എന്നു പ്രാര്‍ത്ഥിക്കുന്നു ഞാനും
    (നിര്‍ത്തിയാ ഗൂഗിളിന്റെ ചെള്ളക്കിട്ട് പൊട്ടിക്കും ഞാന്‍
    അത്രക്കിഷ്ട്ടാ എനിക്കീ ബ്ലോഗ്)
    എനിക്ക് ഒത്തിരി കൂട്ടുകാരെ തന്ന ബ്ലോഗ്........ഉമ്മ്ഹ

    ReplyDelete
  27. വായിക്കുക കമന്റ്‌ ഇടുക എന്നതിലുപരി ബാകി കാര്യങ്ങള്‍ അധികം ശ്രധിയ്കാരില്ല , അത് കൊണ്ട് ഇവിടെ പറഞ്ഞ കാര്യങ്ങള്‍ പലതും പുതിയ അറിവ് ,

    നാലാം വാര്‍ഷികാശംസകള്‍ .....

    പിന്നെ followers എന്നത് നമുക്ക് എഡിറ്റ്‌ ചെയ്യാം പറ്റും , ഞാന്‍ അതിങ്ങിനെ ഇട്ടിരിക്കുന്നു " My Inspiring Freinds", അവിടെ ഒരു സമാന ചിന്ത കണ്ടതിലും സന്തോഷം :)

    ReplyDelete
  28. ചരിത്രം വായിച്ചു

    ReplyDelete
  29. എല്ലാം മൊഴിഞ്ഞില്ലെന്നാലും,പലതും വെളിച്ചപ്പെട്ടു...
    ഈ ബ്ലോഗ് നല്‍കുന്ന അനുഭൂതി ഒന്ന് വേറെന്യാ..
    എല്ലായിടവും കയറിയിറങ്ങിനെ നീന്തിത്തുടിക്കുന്നത് വലിയ
    സന്തോഷം പകരും,സംതൃപ്തിയും..പക്ഷെ,സ്വന്തം രചനകളെ
    അവഗണിക്കേണ്ടി വരും! വില്ലന്‍ സമയ പരിധിയും പരിമിതിയും
    തന്നെ!!
    മൈത്രേയിക്ക് ഒരു നുറുങ്ങിന്‍റെ വക നാലാം വാര്‍ഷിക തേങ്ങ!

    ReplyDelete
  30. ഇനിയും വാര്‍ഷികങ്ങള്‍ അഘോഷിക്കാന്‍ ഈശ്വരന്‍ അനുഗ്രഹിക്കട്ടെ
    നല്ല പോസ്റ്റ് ഒറ്റ ഇരുപ്പിനു വായിച്ചു ഒന്നല്ല രണ്ടു തവണ ഇഷ്ടപ്പെട്ട വരികള്‍ അതില്‍ കൂടുതലും..."സൈബര്‍സ്‌പേസില്‍ പറന്നു നടക്കുന്ന എന്റെ ബ്ലോഗുചങ്ങാതിമാരേ,നിങ്ങളെ കാണാതിരിക്കാനാവില്ല ഒരു ദിവസം പോലും..":)

    ReplyDelete
  31. പ്രിയപ്പെട്ട കൂട്ടുകാരീ ,
    മുഴുവനും വായിച്ചു , നന്നായി തന്നെ .
    ആദ്യം നാലാം വാര്‍ഷികത്തിന് ഹൃദയം നിറഞ്ഞ ആശംസകള്‍ .
    ഞാന്‍ ബ്ലോഗ്‌ എഴുതിതുടങ്ങിയിട്ടു ഒരു വര്‍ഷം തികഞ്ഞില്ല .
    വായന നേരത്തെ തുടങ്ങിയിരുന്നു .നന്നായി മനസ്സിരുത്തി വായിച്ചിട്ട്
    ഞാന്‍ കമന്റ്സ് എഴുതുമായിരുന്നു . അതുതന്നെ തിരികെകിട്ടാന്‍ ഞാനും
    മോഹിച്ചു . മൈത്രേയി പറഞ്ഞപോലെ എപ്പോള്‍ അരങ്ങു ഒഴിയുമെന്ന്
    ഉറപ്പില്ലാത്തതുകൊണ്ട് ഒതുങ്ങിക്കൂടുന്നു , മാത്രമല്ല എഴുതുന്നതൊന്നും
    കാര്യമായ തൃപ്തിയും തരുന്നില്ല .എന്‍റെ ഈ കൂട്ടുകാരിയുടെതായി
    എനിക്ക് കിട്ടിയ അഭിപ്രായങ്ങളും പ്രോത്സാഹനങ്ങളും എന്നും
    നന്ദിയോടെ , സ്നേഹത്തോടെ ഞാന്‍ സൂക്ഷിക്കും .
    ഒത്തിരി ഒത്തിരി എഴുത്തുകള്‍ സമ്മാനിച്ചു ഇവിടെ നിറഞ്ഞു നില്‍ക്കുക .
    ഒരിക്കല്‍ കൂടി ആശംസകള്‍ നേര്‍ന്നുകൊണ്ട് ....
    ......ഗീത രവിശങ്കര്‍ .

    ReplyDelete
  32. ഒരിക്കല്‍ പോലും കാണാതെ, അറിയാതെ, കാതങ്ങള്‍ക്കപ്പുറം ഒരേ തരംഗദൂരത്തില്‍, (വേവ് ലംഗ്തില്‍ ) , ചിന്തിക്കുന്നവരുണ്ട് എന്ന അറിവ് വല്ലാത്തൊരാഹ്ലാദം!ഈ ആഹ്ലാദമാണ് ബ്ലോഗേഴുത്തിനെ മനസ്സിനോട് ചേര്ത്ത് നിര്ത്തുന്നത്.പോസ്റ്റ് വളരെ നന്നായിടുണ്ട്.ബ്ലോഗില് പിച്ചവെക്കാന് തുടങ്ങിയ എന്നെ പോലെയുള്ളവര്ക്ക് ഒരു പ്രചോദനം
    ആണ് ഈ പോസ്റ്റ്.പിന്നെ മനോരാജിനെപ്പോലെ എനിക്കും ഒരു സംശയം!അനിമല് ഫാമും വുള്ഫും
    മൈത്രെയിയും തമ്മില് എന്താണ് ബന്ധം?

    ReplyDelete
  33. ഹാഷിം-എനിക്കും വല്യ വല്യ ഇഷ്ടം.
    റീഡേഴ്‌സ് ഡയസ്- ഞാന്‍ ചങ്ങാതിമാര്‍ എന്നാ ഇട്ടത്. പുതിയ അറിവ് തന്നു എന്നു കേട്ടു സന്തോഷം.
    സലാഹ്- ഹ ഹ....:) :)
    ഒരു നുറുങ്ങ്- തേങ്ങ ഹൃദയപൂര്‍വ്വം സ്വീകരിച്ചു. ഇനി പഴവങ്ങാടിയില്‍ പോകുമ്പോള്‍ അതു പൊട്ടിക്കും. ശരിയാണ്, ബ്ലോഗ് വായന കൂടുമ്പോള്‍ എഴുത്തും പുസ്തകവായനം എന്തിന് പത്രവായന പോലും കുറയുന്നു.
    മാണിക്യം-ഇഷ്ടപ്പെട്ടുവെന്നറിയുന്നതില്‍ സന്തോഷം. സ്‌നേഹം.
    കഥയില്ലാത്തവള്‍- സ്‌നേഹം ഏറ്റു വാങ്ങുന്നു, ഹൃദയത്തിലേക്ക്. പിന്നെ അരങ്ങൊഴിയുന്ന കാര്യം മാത്രം പറയരുത്. ഇത്രയും ഗിഫ്റ്റഡ് ആയ ഒരാള്‍ എഴുത്തു നിര്‍ത്തുകേ?കേസു കൊടുക്കും ഞാന്‍...
    ചിത്ര-പ്രചോദനം ആയി അല്ലേ. ധന്യയായ് ഞാന്‍. അനിമല്‍ ഫാം, വെര്‍ജീനിയ വൂള്‍ഫ്, അതെന്റെ വീക്ക്‌നെസ്സ്, അല്ലെങ്കില്‍ ശക്തി, പ്രചോദനം. അനിമല്‍ ഫാം മാത്രമേ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളു പണ്ട്. ഈയിടെയായി വെര്‍ജീനിയ വൂള്‍ഫും കൂടി. ഇനി എന്തായാലും എഴുത്തില്‍ വരാതെ നോക്കാം, മനസ്സില്‍ മാത്രം നില്‍ക്കട്ടെ,അല്ലേ.

    ReplyDelete
  34. മൈത്രേയിജി,
    സമൂലം വായിച്ചു.ഞാനും ആലോചിക്കാറുണ്ട് ഓഓസിന്‍ ഇ മെയിലും
    ബ്ലോഗും ഒക്കെ കിട്ടുന്ന അവ്സരം ഇല്ലാതായാലൊ എന്ന്..
    ആശംസകളോടെ... പാവം-ഞാന്‍

    ReplyDelete
  35. മൈത്രേയി,
    നാലു കൊല്ലത്തെ ബ്ലൊഗിങ് ഇന്റ്ടോസ്പെക്ഷന്‍ എന്നൊക്കെ പറയാമെന്നു തോന്നുന്നു. എഴുതിയതു പലതും എല്ലാവരുടെയും അനുഭവങ്ങളാണെന്നു തോന്നുന്നു. എനിക്കങ്ങനെ തോന്നി, ഒരു ബ്ലോഗ്ഗെഴുത്തുകാരി എന്ന നിലയിലും ഒരു സ്ത്രീ എന്ന നിലയിലും.ബ്ലോഗിനെ കുറിച്ചുള്ള ആസ്വാദനരീതിയിലും.

    ഞാനും ഏതാണ്ട് അതേകാലഘട്ടത്തില്‍ തന്നെ ബ്ലോഗില്‍ വന്നതാണ്. (2006 നവംബര്‍)പക്ഷെ പലപ്പോഴും മാസങ്ങളോളം ഒന്നുമെഴുതാന്‍ കഴിയാതെ പോയിട്ടുണ്ട്.

    കമന്റിനേക്കുറിച്ചെഴുതിയാല്‍, തമാശ, സെന്‍സേഷനലിസം ഈ വക ഐറ്റംസിന് കൂടുതല്‍ സ്രദ്ധ ചെലുത്തുന്നവരാണ് മലയാളം ബ്ലോഗേസ് എന്നാണ് എന്റ് ധാരണ. സമൂഹിക പ്രശ്നങ്ങള്‍ ഫോളൊ ചെയൂന്ന ഒരു സീരിയസ് വായനലോകം മലയാളം ബളൊഗേഴ്സിനിടയില്‍ ഇനിയും ഉണ്ടാകേണ്ടിയിരിക്കുന്ന് എന്നു ഞാന്‍ ചിന്തിക്കുന്നു.(ശരിയാണോ എന്നറിഞ്ഞു കൂടാ).

    ഈ കൂട്ടത്തില്‍ ഒന്നാണ് മതം, ജാതി, വിവേചനവിഷയങ്ങള്‍ എന്നാണ് എനിക്കു തോന്നുന്നത്. അതുകോണ്ട് ഞാനത്തിനേക്കുറിച്ച് എഴുതാറൂണ്ട്.

    എന്നിട്ടും മൈത്രേയിയുടെ ബ്ലോഗിനെക്കുറിച്ച് ഈ പോസ്റ്റില്‍ കൂടിയാണ് ഞാന്‍ അറിഞ്ഞത് എന്നുള്ളതില്‍ വിഷമം തോന്നുന്നു.

    ഇംഗ്ലീഷില്‍ ഞാനും എഴുതാറുണ്ട്. പക്ഷെ ഇംഗ്ലീഷ് എഴുത്തുകളെ മലയാളം ബ്ലോഗു വായനക്കാര്‍ എങ്ങനെ നോക്കുന്നു എന്നതിലും എനിക്കു സംശയമുണ്ട്.

    ഈ അവസരത്തിനു വളരെ നന്ദി. നിങ്ങളെ ബ്ലോഗിലെ നല്ല ഒരു കൂട്ടുകാരിയായി ഞാന്‍ അംഗീകരിക്കുന്നു. പക്ഷെ ഔപചാ‍രികമായി ഞാനാരെയും ഇതുവരെ ഫോളോ ചെയ്തിട്ടില്ല, ആരും എന്നെയും

    കൂടുതല്‍ എഴുതുക. ഓള്‍ ദ് ബെസ്റ്റ്

    ReplyDelete
  36. ഹു ഇസ് അഫ്രൈഡ് ഒഫ് വെർജീനിയാ വൂൾഫ്? (വെള്ളായണി അർജ്ജുനനെ ആർക്കാണ് പേടി എന്ന് വി കെ എൻ തർജ്ജമ) - ഈ മനു അങ്ങനെയൊക്കെ പറയും, സാരമില്ല, ഇനിയും എഴുതൂ!

    ReplyDelete
  37. വലിയൊരു പോസ്റ്റ്‌ ആണെങ്കിലും കണ്ടതില്‍ വളരെ സന്തോഷം ...ഒരുപാടു കാര്യങ്ങള്‍ അറിയാന്‍ പറ്റി.


    ബ്ലോഗിലെ വിസിടെര്‍ സിന്റെ എണ്ണം , എവിടുന്നു വന്നു, അവര്‍ വായിച്ച നമ്മുടെ പോസ്റ്റുകള്‍ എന്നതിനൊക്കെ പറ്റി എളുപ്പത്തില്‍ മനസിലാക്കാന്‍ പറ്റും വേര്‍ഡ്പ്രസ്സ് ബ്ലോഗ്ഗിങ്ങില്‍ . ഗൂഗിളിനെക്കള്‍ ഒരുപാട് ഓപ്ഷന്‍സ് ഉണ്ട് .

    ReplyDelete
  38. ഇവിടെ എന്തായി?എന്ന് നോക്കാന്‍ വന്നതും ആണ് .പിന്നെ ഒരു വിശേഷവും ഉണ്ട് .എന്‍റെ ''പഴയ കാമുകനെ'' പിടി കിട്ടി .അത് വഴി ഒന്ന് വരൂ..

    ReplyDelete
  39. വളരെ നീണ്ട ഈ അനുഭവക്കുറിപ്പ് വായിച്ചു. അതില്‍ എഴുതിയിരിക്കുന്ന ഒരു വാചകം "പോസ്റ്റുകളിലൂടെ, കമന്റ് ചര്‍ച്ചകളിലൂടെ, കണ്ടെത്തിയ ബ്ലോഗ് സൗഹൃദങ്ങളെ പക്ഷേ ഏറെ വിലമതിച്ചു. ഒരിക്കല്‍ പോലും കാണാതെ, അറിയാതെ, കാതങ്ങള്‍ക്കപ്പുറം ഒരേ തരംഗദൂരത്തില്‍, (വേവ് ലംഗ്തില്‍ ) , ചിന്തിക്കുന്നവരുണ്ട് എന്ന അറിവ് വല്ലാത്തൊരാഹ്ലാദം പകര്‍ന്നു." - വളരെ ശരിയാണത്. അത് തന്നെയാണ് ബ്ലോഗ് എഴുത്തിന്റെയും വായനയുടെയും ഏറ്റവും വലിയ പ്ലസ്‌ പോയിന്റ് എന്ന് ഞാനും കരുതുന്നു.

    ഈ രംഗത്ത് നാലാം വര്ഷം പൂര്‍ത്തിയാക്കുമ്പോള്‍ എല്ലാവിധ ആശംസകളും നേരുന്നു :-) ഇനിയും സജീവമായി തന്നെ ഇവിടെ ഉണ്ടാവും എന്ന് പ്രതിക്ഷിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.

    ReplyDelete
  40. എല്ലാ ആശംസകളും നേരുന്നു.
    ഞാൻ എല്ലാം കൃത്യമായി വായിയ്ക്കുന്നുണ്ട്.
    പക്ഷെ, കമന്റിടുവാൻ മാത്രം വിവരമുണ്ട് എനിയ്ക്കെന്ന് പലപ്പോഴും തോന്നാറില്ല. അതുകൊണ്ട് മൌനം......
    ബ്ലോഗുലകം എനിക്ക് ഒരുപാട് ആത്മവിശ്വാസം പകർന്നുവെന്ന് അറിയിയ്ക്കട്ടെ.
    സസ്നേഹം

    ReplyDelete
  41. പോസ്റ്റുകളിലൂടെ, കമന്റ് ചര്‍ച്ചകളിലൂടെ, കണ്ടെത്തിയ ബ്ലോഗ് സൗഹൃദങ്ങളെ പക്ഷേ ഏറെ വിലമതിച്ചു. ഒരിക്കല്‍ പോലും കാണാതെ, അറിയാതെ, കാതങ്ങള്‍ക്കപ്പുറം ഒരേ തരംഗദൂരത്തില്‍, (വേവ് ലംഗ്തില്‍ ) , ചിന്തിക്കുന്നവരുണ്ട് എന്ന അറിവ് വല്ലാത്തൊരാഹ്ലാദം പകര്‍ന്നു


    ബ്ലോഗിങ് .. ഒരു ഫ്ലാഷ് ബാക്ക് ഞാന്‍ നേരത്തേ വായിച്ചിരുന്നു ശ്രീ .. ... കമന്റാന്‍ സാവകാശം കിട്ടീല്ല എന്നെ ഉള്ളൂ ..
    അഭിപ്രയങ്ങലോദ് നൂറു ശതമാനം യോജിക്കുന്നു .. :) :)
    --

    ReplyDelete
  42. പക്ഷേ എന്നിട്ടും അതു മുഴവന്‍ വായിക്കാനാകുന്നില്ല എന്ന ദുഃഖസത്യം ഇപ്പോഴും അവശേഷിക്കുന്നു. ധാരാളം ബ്ലോഗുകള്‍ ഫോളോ ചെയ്യുന്ന എല്ലാവരും അങ്ങനെ തന്നെയാകും എന്നാണ് എന്റെ ഉറച്ച വിശ്വാസം.വളരെ ശരിയാണ്

    ReplyDelete
  43. രണ്ട് തവണയായാണ് വായിച്ചു തീര്‍ത്തത് എല്ലാആശംസകളും നേരുന്നു

    ReplyDelete
  44. This comment has been removed by the author.

    ReplyDelete
  45. മലയാളം ബ്ലോഗിപ്പോഴും ശൈശവദശയിലാണെന്ന് ഇപ്പോഴും പലരും പലയിടത്തും മുറവിളികൂട്ടുമ്പോൾ എനിക്ക് അതിശയമാണ്. അപ്പോഴെല്ലാം പറയണമെന്ന് തോന്നിയതും, എന്നാല്‍ പറയാതെ ഒഴിഞ്ഞതുമായ ഒന്ന് ഇപ്പോള്‍ ഇത് വായിച്ചപ്പോള്‍ പറയുന്നു.

    ഒരമ്മയ്ക്ക് തന്റെ കുഞ്ഞ് എത്രവളര്‍ന്നാലും കുഞ്ഞായിമാത്രമേ കാണാന്‍ കഴിയൂ എന്നതിനാലകണം ആ മുറവിളികളെല്ലാം. മലയാളം ബ്ലോഗ് ലോകം എന്നേ വയസ്സറിയിച്ചിരിക്കുന്നു. ബ്ലോഗനയും ബ്ലോഗുലകവും ഒക്കെ അതിനുദാഹരണങ്ങളാണ്. ഒരു പ്രമുഖ പ്രസാധകരുടെ നിര്‍ദ്ദേശപ്രകാരം സച്ചിദാനന്ദന്‍ മാഷ് ബ്ലോഗ് കവിതകളുടെ സമാഹാരത്തിന്റെ പണിപ്പുരയിലാണെന്നും കേട്ടു. തല്‍ക്കാലം ഇത്രയോക്കെ പോരെ. :)

    മൈത്രേയിയുടെ എഴുത്തുകള്‍ വീണ്ടും പ്രതീക്ഷിച്ചുകൊണ്ട് സ്നേഹത്തോടെ, മയൂര.

    ReplyDelete
  46. "മസിലു പിടിച്ച്് എഴുതുന്നതുകൊണ്ടാകാം ,മെയില്‍ ,ചാറ്റിംഗ് സുഹൃദ്വലയം സൃഷ്ടിക്കാത്തതുകൊണ്ടാകാം, എന്ന് സ്വയം വിലയിരുത്തി" - തോനുന്നില്ല. എന്റെ അനുഭവത്തില്‍, ഫ്രണ്ട്സ് എല്ലാം അവരുടെ പോളിസി അനുസരിച്ച് ആണ് കമ്മന്റ് ഇടുന്നത്. എന്റെ ഓണ്‍ ലൈന്‍ കൂട്ടുകാര്‍ ആരും, ഹോ, ഇത് നമ്മടെ കക്ഷി അല്ലെ കിടകട്ടെ ഒരു കമന്റ്‌ അലെങ്ങില്‍ ഒരു രീടെര്‍ ഷെയര്‍ എന്ന് കരുതി ചെയുന്നവര്‍ ഇല്ല.

    "ഇവരില്‍ പലരും മറ്റുള്ളവരുടേത് വായിക്കാത്തതുകൊണ്ടോ എന്തോ കമന്റുകള്‍ ഇടുന്നതായി കാണുന്നില്ല" കൊറേ ആള്‍കാര്‍ ഗൂഗിള്‍ രീടെര്‍ വഴിയാണ് വായന. അപ്പൊ, അതില്‍ ഫോളോ ചെയുന്ന ബ്ലോഗില്‍ വരുന്ന പുതിയ പോസ്റ്റുകള്‍ ഹൈ ലൈറ്റ് ചെയ്തു കാണിയ്ക്കും. തപ്പി പിടിച്ചു വയ്കണ്ട. അതുപോലെ, സമാന ചിന്താഗതി ഉള്ളവര്‍ ഷെയര്‍ ചെയുന്ന പോസ്റ്റുകള്‍ വായിക്കാനം ഗൂഗിള്‍ രീടെര്‍ ആണ് നല്ലത്. പക്ഷെ ഇത് ഉപയോഗിക്കുമ്പോ, കമന്റ്‌ ഇടാന്‍ പറ്റില്ല. അത് കൊണ്ട് ആവാം ചിലരുടെ കമന്റ്സ് കാണാത്തത്.

    "കൊച്ചുത്രേസ്യക്കൊച്ച് ഈ പ്രമാണിലിസ്റ്റിലേക്ക് നടന്നു കയറി വനിതാ ബ്ലോഗര്‍മാര്‍ക്കഭിമാനമാകുന്ന ദിവസം അധികം വിദൂരത്തല്ല എന്ന് ആശിക്കുന്നു ഞാന്‍." She is well established and gifted. കോ ത്രേ പണ്ടേ ആ ലിസ്റ്റില്‍ തന്നെയാണ്. She is not less than Vishalan or any one else in your list.


    "വനിതാ ബ്ലോഗര്‍മാരില്‍ മിയ്ക്കവരും സമകാലികപ്രശ്‌നങ്ങളോട് പ്രതികരിക്കാന്‍ മടിക്കുന്നു എന്നും എനിക്ക് തോന്നുന്നുണ്ട്. മിയ്ക്കവരും കഥ, കവിത നൊസ്റ്റാള്‍ജിയ തുടങ്ങിയ സുരക്ഷിത ലാവണങ്ങള്‍ങ്ങപ്പുറം പോകാതിരിക്കാന്‍ പ്രത്യേകശ്രദ്ധ വയ്ക്കും പോലെ" കറക്റ്റ് !!! വളരെ ചുരുക്കം ആണ് ഇത്.

    All the best, enjoy life BlogLife !

    ReplyDelete
  47. മനസ്സില്‍ പതിഞ്ഞു,ഈ പോസ്റ്റ്‌.
    ഞാന്‍ എഴുതുന്നത്‌ വായിക്കാനും ആരൊക്കെയോ,ഉണ്ടെന്നു തോന്നിപ്പിച്ചത് ഈ ബൂലോകം തന്നെയാണ്
    പക്ഷെ,പോസ്റ്റില്‍ സൂചിപ്പിച്ച പോലെ രാത്രികളെ പകലാക്കി എഴുതാന്‍ ശ്രമിച്ചിട്ടും,വേദനയോടെ ബൂലോക പ്രവേശനം അസാധ്യമായ ഒന്നായി തീര്‍ന്നു എനിക്ക്.
    ഇടയ്ക്കെപ്പോഴോ,ഒന്ന് എത്തി നോക്കിയാല്‍ ഒരുപാട് പുതു മുഖങ്ങള്‍..
    വീണ്ടും,ഒന്ന്-എന്ന് തുടങ്ങി പരിചയം പുതുക്കലും പരിചയപ്പെടലും..
    എല്ലാം കഴിയുമ്പോഴേയ്ക്ക് വീണ്ടും തിരക്ക്.എന്ത് ചെയ്യാന്‍?
    വല്ലപ്പോഴും തല കാണിക്കുന്ന മാവേലിയാകനാ യോഗം.
    എങ്കിലും,ഹൃദയത്തില്‍ തട്ടി പറയട്ടെ..ഒരുപാടൊരുപാട് ഇഷ്ടപ്പെടുന്നു,ഞാനും ഈ ബ്ലോഗിനെ.
    തുടര്‍ന്നും എഴുതുക.ആശംസകള്‍.നാലല്ല,നാലായിരം വര്‍ഷങ്ങള്‍ എല്ലാവരുടെയും പ്രിയപ്പെട്ട എഴുത്തുകാരിയായി മനസ്സില്‍ തങ്ങി നില്‍ക്കട്ടെ.

    ReplyDelete
  48. നാലാം വാര്‍ഷിക ആശംസകള്‍ , ഞങ്ങള്ക് വായന ഒരു അനുഭവമാക്കി മാറ്റി ഇനിയും മുന്നേറട്ടെ....

    ReplyDelete
  49. ഒരു നീണ്ട ആശംസ നേരുന്നു.

    ReplyDelete
  50. മുഹമ്മദ് ഷാന്‍ -താങ്കളുടെ ബ്ലോഗില്‍ പോസ്‌റ്റൊന്നും ഇടാത്തതെന്താണ്?
    നൗഷാദ -താങ്കളുടെ ബ്ലോഗു വീട്ടില്‍ ഞാന്‍ പലതവണ വന്നതാണ്. ഇങ്ങനെ പടിപ്പുരയും മണിച്ചിത്രത്താഴും ഒക്കെയായാല്‍ എങ്ങനെ അകത്തു കയറാനാകും? വാതില്‍ മലര്‍ക്കെ തുറന്നിടൂ, വേഗം വന്നു വായിച്ചു പോകണമെങ്കില്‍ അങ്ങനെയേ പറ്റൂ... സമയക്കുറവ്....
    പാവം ഞാന്‍ സമൂലം കഴിച്ചിട്ടു ദഹിച്ചല്ലോ സന്തോഷം...പിന്നെ ആ വിളി നന്നേ ബോധിച്ചു....
    എംകേരളം വിശദ അഭിപ്രായത്തിനു നന്ദി. അവിടെ വന്നിരുന്നു... ആംഗലേയം വായിക്കാന്‍ ഇത്തിരി സമയം വേണം... വരും...
    തറവാടി- ചിരിക്കു നന്ദി, പുഞ്ചിരി തിരിച്ചും...എന്നാലും വന്ന സ്ഥിതിക്ക് ഒന്നു മിണ്ടീം പറഞ്ഞും പോകാരുന്നു...
    ദീപൂ-സന്തോഷം വരവിന്. ഞാന്‍ അതു രണ്ടും കൂടി കുറേ comparison വായിച്ചിരുന്നു. പിന്നെ ഇപ്പോള്‍ ഗൂഗിളിലും stat കൗണ്ടര്‍ ചേര്‍ത്തിട്ടുണ്ടല്ലോ...
    അപ്പു-നന്ദി. എന്റെ thanks giving കണ്ടല്ലോ, സന്തോഷം.
    എച്ച്മൂ-കളിയാക്കല്ലേ...വിവരമില്ല പോലും..
    ചേച്ചിപ്പെണ്ണ്-ഇപ്പോ ബസ്സില്‍. ഇടി കൂടി കേറുന്ന കൊണ്ടാ സമയം കിട്ടാത്തെ..(ചുമ്മാതാണേ..).ബസിന്റെ പോക്കു കാണുമ്പം തോന്നും ബ്ലോഗിംഗ് കുറയുമെന്ന്.....
    ഹെയ്‌ന- അയ്യോ കുരുന്നു വായിലെ വല്യ വര്‍ത്താനം.....ഇനിയും കുത്തിവരയ്ക്കൂ മോളേ...കാണാന്‍ വരും കേട്ടോ...
    തൂലിക-കുറച്ചു skip ചെയ്യായിരുന്നില്ലേ...നീളം ഇമ്മിണി കൂടിപ്പോയി...ശരിയാ...
    മയൂര- നന്ദി, കൂട്ടുകാരീ...
    ക്യാപ്റ്റന്‍-നന്ദി ക്ഷമയോടെ വായിച്ചതിന്. സുഹൃദ്വലയ പരാമര്‍ശം പോട്ടെ....എന്റെ മസിലു പിടിച്ച എഴുത്ത് തന്നെയിരിക്കട്ടെ പ്രതി ക്കൂട്ടില്‍...:) :) ഞാനും വായിക്കാറുണ്ട് റീഡര്‍ വഴി. പിന്നെ ഇപ്പോള്‍ stats െcounter ഉള്ളതു കൊണ്ട് ഏതു വഴി വന്നു എന്നറിയാമല്ലോ.... റീഡര്‍ വഴി എന്റെ പോസ്റ്റില്‍ എത്തുന്നവര്‍ ചുരുക്കം എന്നാണ് കാണിക്കുന്നത്...കൊ.ത്രേയെ ചെറുതായി കണ്ടിട്ടില്ല ഒരിക്കലും....ഫോളോയിംഗ് ,കമന്റുകള്‍ ഒക്കെ കൂടി അവര്‍ക്കൊപ്പം എത്തട്ടെ എന്നാ ഉദ്ദേശിച്ചത്... ബ്ലോഗുലകത്തില്‍ കൊ യെക്കുറിച്ച് എഴുതിയിട്ടുമുണ്ട്. പ്രതികരിക്കുന്ന വ.ബ്ലോ. കൂടട്ടെ എന്നു ഞാനും ആഗ്രഹിക്കുന്നു.
    സ്മിത- ഞാനും ഓര്‍ത്തു ഓണം ആയതോണ്ടു വന്നതാ എന്ന്...ഇനി വരവു നിര്‍ത്തണ്ട. വീക്കെന്‍ഡ് ബ്ലോഗര്‍ എങ്കിലും ആകൂ. പിന്നെ പുതുമുഖങ്ങള്‍, അവരല്ലേ ബ്ലോഗിംഗിന്റെ രസം...
    അക്ഷരം, ഏറനാടന്‍ -നന്ദി, ആശംസകള്‍ക്ക്.....

    ReplyDelete
  51. നാലുവര്‍ഷം !!!!...... രണ്ടുവര്‍ഷം തികഞ്ഞില്ല എന്നിട്ടും ഞാന്‍ ക്ഷീണിച്ചു.............

    ReplyDelete
  52. പ്രിയപ്പെട്ട മൈത്രേയി,
    ഫോളോ ചെയ്യാന്‍ തുടങ്ങിയിട്ട് കുറച്ചു നാളായെങ്കിലും വിലപ്പെട്ട ഈ പോസ്റ്റ്‌ വായിക്കുന്നത് ഇപ്പോഴാണ്.
    ബൂലോകത്തെ ഒരു ശിശുവായ എനിക്ക് ഒരുപാട് അറിവുകള്‍ കിട്ടാനായി ഈ പോസ്റ്റ്‌ വഴി.
    ആശംസകള്‍..

    ReplyDelete
  53. Thank you Prayan and mayflowers.

    ReplyDelete
  54. ഞാന്‍ ആദ്യമായിട്ടാ ഇങ്ങോട്ട് വരുനത്‌ ....എല്ലാവരും പറഞ്ഞത് പോലെ
    വിശേഷം ഇത്തിരി നീണ്ടു പോയി ..എനാലും നല്ല ഒഴുക്കന്‍ അവതരണം ......
    ആസ്വദിച്ചു വായിച്ചു .....ചിലപോ ഞാനും ഇത് പോലെ ഒക്കെ അല്ലെ എന്ന് തോനി പോയി

    ReplyDelete
  55. മൈത്രേയിക്ക് ഉണ്ടായ പല ചിന്തകളും എനിക്കും തോന്നിയിരുന്നു. എന്നാലും അവസാനം പറഞ്ഞപോലെ ഒരു ദിവസം ഒരു ബ്ലോഗെങ്കിലും വായിക്കാതിരിക്കാന്‍ കഴിയുന്നില്ല. ഈ ബൂലോകസൌഹൃദം എന്നും നിലനില്‍ക്കട്ടേ അല്ലേ?

    ReplyDelete
  56. നന്നായിട്ടുണ്ട്. കൃത്രിമത്വമില്ലാതെ മനസ്സ് തുറന്ന് എഴുതിയിരിക്കുന്നു. ഇടയ്ക്കൊക്കെ ഇവിടെ വന്ന് വായിക്കാറുണ്ട്. മിക്കവാറും ബ്ലോഗുകള്‍ ഞാന്‍ സന്ദര്‍ശിക്കാറുണ്ട്. കമന്റുകള്‍ അപൂര്‍വ്വമായേ എഴുതാറുള്ളൂ. ബ്ലോഗ് ജീവിതത്തിന്റെ ഭാഗമായിപ്പോയ പോലെ. ചിലപ്പോഴൊക്കെ മടുപ്പ് തോന്നും. എന്നാലും എഴുതിയത് ആരെങ്കിലും വായിക്കുന്നത് കാണുമ്പോള്‍ സന്തോഷവും തോന്നുന്നു.

    ആശംസകളോടെ,

    ReplyDelete
  57. പ്രിയ മൈത്രേയി,
    അനിതരസാധാരണമായ രചനാപാടവം.അസ്സലായി.
    ശരിക്കും പറഞ്ഞാല്‍ ഇത്തിരി കനപ്പെട്ട ഒരു രേഖ.ആധികാരികം.
    തീര്‍ച്ചയായും മറ്റുപോസ്‌റ്റുകളും വായിക്കുന്നുണ്ട്‌.ആശംസകള്‍...

    ReplyDelete
  58. Mydreams,Gita, KPS,susmesh thanks a lot for taking the pains to read and comment.

    ReplyDelete
  59. കുറെ ആയില്ലോ ,വിശേഷം ഒക്കെ അറിഞ്ഞിട്ട് ,അത് കൊണ്ട് ഇത് വഴി വെറുതെ വന്നു .

    ReplyDelete
  60. :) വായിക്കാൻ വല്ലാണ്ട് ലേയ്റ്റായിപ്പോയി. ഇഷ്ടപ്പെട്ടു.

    അതെ, ബ്ലോഗും ബ്ലോഗേഴ്സും ഇപ്പോൾ വളരെ അടുത്ത ആരൊക്കെയോ എന്തൊക്കെയോ ആണ്. അമരത്തിൽ മമ്മുട്ടി പറയുന്ന പോലെ ഞാൻ മറക്കാൻ പറ്റാത്ത മൂന്നെണ്ണമെടുത്താൽ ഒന്ന് ബ്ലോഗാണ്.

    ആശംസകളും പിന്നെ.., ഒരു താങ്ക്സും!! :)

    ReplyDelete
  61. മൈത്രേയി-നല്ല ഭാഷയില്‍ മനസ്സ് തുറന്നെഴുതി.
    ഓണാശംസകള്‍

    ReplyDelete
  62. swantham manassinodulla sambhaashanam pole palayidathum thonni. aathmagathangal.. nalloru stock eduppu.
    (Officil malayalam font work cheyyilla mikkavaarum. comment idaathe palappozhum kadannu pokaarundu. manushyarkku vaayikkaan kashtappaadalle. pakshe, ithinu mindaathe vayya. nannaayirikkunnu..ee samvedanam.

    ReplyDelete
  63. :) Am back after a big break and the first blog I looked for was of course yours. :) I think 50% of this blog sounded a repetition for me, not because you have written this earlier, but because I have known you outside this web page!

    ReplyDelete
  64. This comment has been removed by the author.

    ReplyDelete
  65. This comment has been removed by the author.

    ReplyDelete
  66. വായിച്ചു കഴിഞ്ഞപ്പോള്‍, തീര്‍ച്ചയായും കമന്റിടണമെന്ന് തോന്നി. പിന്നെ, എന്താ പറയുകയെന്നും. ഞാനീ വഴി ആദ്യമായാണ്‌. 'പിന്തുടര്‍ച്ച'യെപ്പറ്റിയോ പ്രതികരണങ്ങളെക്കുറിച്ചോ ഇത്രയും നാള്‍ ചിന്തിക്കാത്തത്തില്‍ ഇപ്പോള്‍ ഖേദം തോന്നുന്നു. തീര്‍ച്ചയായും, നുള്ളിപ്പെറുക്കി ടൈപ്പു ചെയ്യുന്ന എന്നെപ്പോലുള്ള തുടക്കക്കാര്‍ക്ക് താങ്കളുടെ പോസ്റ്റുകള്‍ പ്രചോദനം തന്നെയായിരിക്കും..

    ReplyDelete
  67. ആദ്യമായാണ് ഇവിടെ വരുന്നത്. ഇഷ്ടമായി. ആശംസകള്‍...

    ReplyDelete
  68. ബ്ലോഗിലെ സൗഹൃദം എന്നൊക്കെ പറയുന്നത്‌ കേള്‍ക്കുവാന്‍ നല്ല രസമാണ്‌.

    ബ്ലോഗുലകത്തില്‍ ഗീതാഗീതികളെകുറിച്ചുള്ള ഒരു പോസ്റ്റ്‌ കണ്ടിരുന്നു.

    ഗീത രചിച്ച്‌ രാജേഷ്‌ രാമന്‍ പാടിയ പാട്ടുവരെ കണ്ടപ്പോള്‍ ന്യായമായും ആ ബ്ലോഗില്‍ ഒന്നു കൂടി പോയി നോക്കി - കാരണം ആബ്ലോഗ്‌ കുറച്ചു നാളായി അടച്ചിട്ടിരിക്കുകയായിരുന്നു.

    ഇപ്പോള്‍ വീണ്ടും തുറന്നതു കണ്ടു സന്തോഷം.

    പക്ഷെ രാജേഷ്‌ രാമന്‍ പാടിയതിന്റെ ലിങ്കല്ലാതെ മറ്റൊന്നും കാണാഞ്ഞപ്പോള്‍ തോന്നി "ബ്രഹ്മഃ സത്യം ജഗന്മിഥ്യാ" ശരിയാണെന്ന്


    Geetha Geethikal said...

    നല്ലഹൃദ്യമായ ഈണം. നന്നായി പാടിയുമിരിക്കുന്നു.
    എന്റെ ഒരുപാട്ടുകൂടി ഇതുപോലെ ഈണമിട്ടു പാടുമോ?
    November 20, 2007 9:52 AM

    എന്റെ പാട്ടു രാജേഷ്‌ രാമന്റെ പാട്ടിനോളം മെച്ചമാണെന്നല്ല പറഞ്ഞു വന്നത്‌ ഗീതയുടെ അനേകം (ഗീതയുടെ മാത്രമല്ല മറ്റു പലരുടെയും ഏകദേശം അന്‍പതോളം കവിതകള്‍ ഈണമിട്ടു പാടിയതാണ്‌ അത എനിക്കും അവര്‍ക്കും ഒരുപോലെ രസകരമായ സംഗതി ആയതു കൊണ്ട്‌.

    പക്ഷെ അവയൊന്നും ആബ്ലോഗില്‍സൂചിപ്പിക്കാനുള്ള മനസ്ഥിതി പോലും ഇല്ല എന്നു കാണിച്ചെ ഉള്ളു.

    അവനവന്‍ ഇഷ്ടമുള്ള കാലത്തോളം ഇഷ്ടമുള്ള രീതിയില്‍ ബ്ലോഗുക, അല്ലാതെ മറ്റൊന്നും നോക്കണ്ടാ.

    Captain Haddock) ന്റെ കമന്റു കണ്ടു വന്നു നോക്കിയതാ അപ്പൊ all the best

    ReplyDelete
  69. ആദ്യ വരവ് അല്ലേ. നന്ദി. താങ്കള്‍ ഉദ്ദേശിച്ചത് ഗീതയുടെ ബ്ലോഗില്‍ പരാമര്‍ശിച്ചില്ല എന്നാണെന്നു കരുതുന്നു. ഗീത ഇതിന്റെ കമന്റ് ഫോളോയിംഗ് ചെയ്യുന്നുണ്ടാകാം.. സൗഹൃദം എന്നാല്‍ ഞാന്‍ ഉദ്ദേശിച്ചത് ബ്ലോഗില്‍ പോസ്റ്റിട്ടും കമന്റ് ചര്‍ച്ചകള്‍ ചെയ്തും ഉണ്ടാകുന്ന ബ്ലോഗ് സൗഹൃദങ്ങള്‍ എന്നാണ്. അത് ബ്ലോഗിനു വെളിയിലേക്കു കൊണ്ടു പോകുകയോ പോകാതിരിക്കുകയോ ചെയ്യുന്നത് ബ്ലോഗറുടെ തികച്ചും വ്യക്തിപരമായ ഇഷ്ടം മാത്രം.

    ReplyDelete
  70. ബ്ലോഗിനു പുറമെ ഉള്ള സൗഹൃദമൊന്നും ഞാന്‍ ഉദ്ദേശിച്ചില്ല.

    കമന്റിനെ കുറിച്ച്‌ എഴുതിയതു കണ്ടതു കൊണ്ട്‌ കുറിച്ചതാണ്‌.

    ഞാന്‍ ബ്ലോഗ്‌ ചെയ്യുന്നത്‌ എന്റെ ഒരു രസത്തിനാണ്‌. അതില്‍ ചിലപ്പോള്‍ കമന്റുണ്ടാകും ചിലപ്പോള്‍ അടിയാകും, ചിലപ്പോള്‍ ഒന്നും ഉണ്ടാകില്ല. ഏതായാലും എനിക്കു പ്രത്യേകിച്ച്‌ വിഷമമൊന്നുമില്ല.

    ചില നല്ല കൂട്ടുകാരെ കിട്ടിയതില്‍ സന്തോഷവും ഉണ്ട്‌. അത്രയുമേ കണക്കാക്കിയിട്ടുള്ളു

    ReplyDelete
  71. പോസ്റ്റ് വായിക്കാൻ ഇച്ചിരെ ലേയ്റ്റായി. ക്ഷമിക്കുമല്ലോ??! :) :)

    അടിപൊളി!!

    ReplyDelete